ตอนที่ 48 ให้พวกเขารอดูละกัน
เมื่อมองคนที่อยู่ใต้เวทีมีท่าทางที่หวาดหวั่น เขาก็ยื่นมือชี้ไปตรงข้างหลังคนที่มายืนอยู่หน้าเวที
"พวกเจ้ามองดูภูเขาลูกนั้นพวกเจ้าเห็นไหม? มันคือภูเขาอ้ายหลั่ว ภารกิจแรกของพวกเจ้าขึ้นไปบนภูเขาอ้านหลั่ว แล้วเก็บเห็ดหมอกเมฆสวรรค์กลับมา ระยะเวลาในการเดินทางสิบสองชั่วโมงหากพวกเจ้าไม่ได้กลับมาในสิบสองชั่วโมง พวกเจ้าก็จะตกรอบ ตอนนี้เริ่มการแข่งขันได้"
ตอนที่ชายคนนั้นพูดจบ ทุกคนก็หลั่งไหลออกไป ฉินหยิงเองก็ออกไปด้วย ภูเขาอ้ายหลั่วอยู่ไกลมากคนธรรมดาต้องใช้เวลาครึ่งวันถึงจะไปถึง พวกเขาต้องรีบไปแล้วกลับให้ทันสิบสองชั่วโมง พวกเขาต้องหาเห็ดหมอกเมฆสวรรค์ด้วย งานนี้ยากมาก พวกเขาไม่อยากจะเสียเวลาแม้แต่น้อย
แต่ตอนนี้ลู่จิ่วเชวียมีท่าทางที่แปลกไปนางยังยืนอยู่ที่เดิม เย่ฮุ่นพยายามที่จะพาลู่จิ่วเชวียออกไป เมื่อเห็นคนที่อยู่แถวนั้นไปจนหมด เย่ฮุ่ยก็พูดออกมาด้วยความเป็นห่วง "ลู่จิ่วเชวียเจ้าทำบ้าอะไร ถ้าไม่รีบไปพวกเราจะกลับมาสาย"
นางถอนหายใจก่อนที่จะถามออกไป "เจ้าจะไป ข้าขอถามเจ้า เจ้ารู้จักเห็ดหมอกเมฆสวรรค์ไหม? เจ้ารู้ไหมว่ามันสีอะไร? รูปร่างเป็นยังไง?" เย่ฮุ่ยตกใจ ลู่จิ่วเชวียยิงคำถามเขาทำให้เขาพูดไม่ออก
นี่เป็นเรื่องตลกหรือไง.....นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้ยินชื่อเห็ดหมอกเมฆสวรรค์ เขาจะไปรู้ได้ไงว่ามันมีรูปร่างยังไงกัน "เจ้าไม่รู้เหรอ? ไม่เป็นไร เจ้ารู้ไหมเห็ดหมอกเมฆสวรรค์โตในที่หนาว ที่ชื้น หรือที่แห้ง?"
ใบหน้าของเย่ฮุ่ยในตอนนี้มีท่าทางที่อึดอัดใจมาก เขาเงียบตอบไม่ได้สักคำ
ลู่จิ่วเชวียเลิกคิ้วถาม นางยิ้มออกมา "ไเจ้าไม่รู้?แล้วพวกเราจะออกไปหามันได้ยังไง? เจ้าจะไปหาเห็ดหมอกเมฆสวรรค์โดยที่ไม่รู้อะไร พวกเราจะกลายเป็นอาหารของพวกสัตว์ในป่านั่นนะสิ อย่าไปตามพวกเขาไปทั้งที่ไม่รู้อะไร"
ใบหน้าของเย่ฮุ่ยในตอนนี้เปลี่ยนเป็นสีแดงเหมือนกับกุ้งที่ต้มสุกแล้ว ไม่รู้ว่าเป็นเพราะคำพูดของลู่จิ่วเชวียหรือว่าเขารู้สึกอายกันแน่ เย่ฮุ่ยมองนางเหมือนลูกหมาที่น่าสงสาร โดนคนทิ้ง "ใช่ข้ายอมรับว่าข้าไม่รู้สักอย่างที่เจ้าพูด" แต่เขาเองก็ไม่เชื่อว่าลู่จิ่วเชวียจะรู้
เห็ดหมอกเมฆสวรรค์ชื่อบ้าอะไรเกิดมาครั้งแรกเขาเพิ่งเคยได้ยินนี่แหละ ลู่จิ่วเชวียมองเขาด้วยท่าทางที่ดูถูก "เจ้าที่เป็นลูกชายของท่านแม่ทัพใหญ่ยังไม่รู้ ข้าที่เป็นเด็กกำพร้าจะไปรู้ได้ยังไง?"
"หา? ข้าไม่ได้หมายความอย่างนั้น" เย่ฮุ่ยรีบปฏิเสธในทันที
ลู่จิ่วเชวียหลุดหัวเราะออกมา เย่ฮุ่ยรู้ว่าอีกฝ่ายแกล้งเขา ใบหน้าของเขาแดงก่ำ เขาอยากจะเอามือปิดปากของลู่จิ่วเชวีย นางยิ้มออกมา ทำไมนางนิสัยแย่กว่าเดิม? ทำแบบนี้เพื่ออะไร