px

เรื่อง : อัจฉริยะข้ามยุทธภพออนไลน์ (Cultivation Online)
ตอนที่ 10 ความมหัศจรรย์โดยธรรมชาติ


กบหยกยังไม่เคลื่อนไหวต่อไป มันจ้องมองเสี่ยวฮัวด้วยความสับสน เด็กหญิงตัวเล็กๆ คนนี้หลบหนีโดยไม่ได้รับบาดเจ็บได้อย่างไร หลังจากถูกบดขยี้ด้วยน้ำหนักตัวของมัน

 

หยวนเดินไปข้างหน้าด้วยท่าทางสงบ สายตาของเขาจ้องไปที่กบหยกตัวนั้น แม้จะไม่เคยสู้มาก่อน แต่เขาก็รู้สึกสงบอย่างประหลาด ราวกับว่ามันเป็นแค่เรื่องธรรมดาเท่านั้น

 

“ฉันไม่เคยสู้มาก่อน นับประสาอะไรกับการใช้ดาบ ส่วนใหญ่ก็ใช้ชีวิตอยู่ได้แค่บนเตียงเน่าเปื่อยไปวันๆเท่านั้น แต่ในตอนนี้ฉันอยู่ในอีกโลกหนึ่งที่สามารถใช้แขน ขา และยังมองเห็นได้อย่างเต็มสองตา เพราะยังงั้นฉันรู้สึกว่าฉันสามารถเอาชนะทุกสิ่งทุกอย่างได้ แม้แต่กบหยกตัวนี้ก็ตาม!”

 

จากนั้นหยวนก็พุ่งเขาหากบหยก พร้อมกับความเร็วของเขาที่เร็วกว่ามนุษย์ที่เร็วที่สุดในโลก เพียงแค่พริบตาเดียวเขาก็มาถึงหน้ากบหยกแล้ว

 

“สิ่งที่ฉันเห็น! นึกถึงมัน! เรียนรู้มัน! ทำตามมัน!”

 

ภาพการต่อสู้ของสองคนก่อนหน้านี้อยู่ในหัวของหยวน และมือเขาก็ขยับตาม

 

ฟัน! ดาบในมือหยวนตัดผิวหนังของกบหยกอย่างง่ายดาย ทำให้เลือดไหลออกมาจากท้องของมัน จากนั้นกบหยกก็ร้องด้วยความเจ็บปวด และกระโดดหลบเพื่อหลบหนีออกไป

 

ดวงตาของเสี่ยวฮัวเบิกกว้าง เมื่อเห็นการเคลื่อนไหวดาบของหยวน

 

“แม้ว่ามันจะดูเหมือนมือสมัครเล่นที่เพิ่งจะใช้ดาบ แต่เมื่อกี้จะต้องเป็นเทคนิคการใช้ดาบแน่ๆ”

 

หยวนไม่ได้ไล่ตามกบหยก เพียงแต่มองดาบในมือ และรู้สึกไม่พอใจกับสิ่งที่เขาทำมากนัก

 

“เอ๋ ฉันก็ขยับตัวเหมือนชายคนนั้นแล้ว แต่เหมือนกับมีบางอย่างยังไม่ถูกต้อง”

 

“พี่หยวน...พี่...”

 

เสี่ยวฮัวได้แต่ตกใจ สิ่งที่เธอเพิ่งเห็นคือเทคนิคการใช้ดาบของหนึ่งในสองผู้ฝึกพลังที่เธอได้ฆ่าไป เขาเรียนรู้เพียงเทคนิคพวกนั้นจากการดูพวกเขาต่อสู้เพียงครู่เดียวยังงั้นหรอ?

 

สำหรับผู้ที่เรียนรู้ และใช้เทคนิคนั้นได้หลังจากการดูเพียงครั้งเดียวนั้น สามารถบอกได้ว่าพี่หยวนเป็นอัจฉริยะอย่างแท้จริง!

 

“ฉันเคลื่อนไหวก็สมบูรณ์แบบแล้ว และก็เข้าเป้า แต่เหมือนบางอย่างหายไป”

 

หยวนคิด

 

“อืมมม หรือว่าบางที....ฉียังงั้นหรอ?”

 

หลังจากที่หยวนคิดได้ก็ยิ้มและมองกลับไปที่กบหยก

 

“คราวนี้ฉันจะฆ่าแก เจ้ากบ!”

 

หยวนพูดด้วยความมั่นใจ และชี้ดาบไปหากบหยกที่กำลังสั่นกลัว

 

กบหยกรู้สึกสับสน มนุษย์ที่ดูอ่อนแอ และเปราะบางในตอนแรก แต่เมื่อเขาจับดาบก็เปลี่ยนไปเป็นคนละคนทันที ความอ่อนแอของเขาหายไปเมื่อจับดาบ และการจ้องมองของเขาแสดงให้เห็นถึงความมั่นใจ เกิดอะไรขึ้น ทำไมเขาถึงเปลี่ยนไปได้เช่นนี้

 

แม้แต่เสี่ยวฮัวยังรู้สึกงุนงงกับการเปลี่ยนแปลงของหยวน ราวกับเขาเปลี่ยนจากมนุษย์ที่ไม่รู้อะไรเปลี่ยนมาเป็นนักดาบที่ชำนาญ แม้แต่ออร่ารอบตัวเขายังเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง

 

หยวนพุ่งเข้าหากบหยกในขณะที่มันยังมึนงงอยู่ พร้อมกับขยับดาบในมือของเขาด้วยการเคลื่อนไหวแบบเดิม แต่มีความแม่นยำ และความเร็วมากกว่า ดาบในมือของหยวนเปล่งประกายสีแดง

 

“ดาบตัดโลหิต!”

 

กบหยกกระโดดถอยหลังโดยสัญชาตญาณ แต่การเคลื่อนไหวของมันช้าเกินไปเมื่อเทียบกับการฟันดาบของหยวน และมันก็ถูกผ่าครึ่งกลางอากาศ ทำให้อวัยวะและเลือดของมันกระจายออกมา

 

<คุณได้เรียนรู้ ดาบตัดโลหิต> 

 

<ดาบตัดโลหิต>

<ระดับ: โลก>

<ระดับความเชี่ยวชาญ: 1>

<คำอธิบาย: ใช้พลังงาน 900 ฉีในการใช้งาน ต้องใช้การฟันดาบเพื่อเปิดใช้งาน เทคนิคนี้ และต้องถือดาบเพื่อปลดปล่อยรัศมีโลหิต>

 

<ผู้เล่นหยวนกลายเป็นผู้เล่นคนแรกของโลกที่ได้เรียนรู้ทักษะระดับโลก! ยินดีด้วย!>

<ผู้เล่นหยวนกลายเป็นผู้เล่นคนแรกที่สังหาร บอสชั้นยอด: กบหยก!>

 

การประกาศสองครั้งปรากฏขึ้นให้โลกได้เห็น

 

หลังจากกบหยกตาย เสี่ยวฮัวก็วิ่งไปหาหยวนและถามเขาว่า

 

“พี่หยวนพี่เรียนรู้เทคนิคนั้นมาจากไหนหรอ”

 

รัศมีรอบๆตัวของหยวนหายไปทันทีที่เขาได้ยินเสียงของเสี่ยวฮัว

 

“หืม? อ๋อมันเป็นทักษะที่ผู้ชายผมแดงใช้ตอนต่อสู้บนท้องฟ้า”

 

หยวนตอบเสี่ยวฮัว

 

เสี่ยวฮัวมองหยวนเงียบๆ ด้วยสายตาที่ชื่นชม

 

“ไม่น่าแปลกใจที่พี่หยวนเข้าใจศิลปะลับแห่งสวรรค์ในเวลาอันสั้น....”

 

เสี่ยวฮัวพึมพำกับตัวเอง

 

“พี่รู้สึกว่าพี่แข็งแกร่งขึ้นจากการต่อสู้ครั้งนี้ และยังรู้สึกดีที่ได้ใช้ร่างกายแบบนี้ด้วย!”

 

หยวนหัวเราะออกมา

 

“บางทีพี่อาจจะมีพรสวรรค์ในการต่อสู้ก็ได้ ฮ่าฮ่าฮ่า”

 

“พี่หยวนเป็นอัจฉริยะอย่างไม่ต้องสงสัยเลยค่ะ”

 

เสี่ยวฮัวพยักหน้าด้วยสีหน้าที่จริงจัง

 

“หยุดเถอะน่า เธอกำลังทำให้พี่อายกับการประจบแบบนี้นะเนี่ย”

 

“เสี่ยวฮัวไม่ได้ประจบนะพี่หยวน แต่ความสามารถของพี่หยวนที่เข้าใจสิ่งต่างๆได้รวดเร็วขนาดนี้ ความสามารถแบบนี้แทบไม่มีให้เห็นแม้ในสวรรค์ชั้นสูงเลยนะ นับประสาอะไรกับสวรรค์ชั้นล่างแบบนี้”

 

หยวนส่ายหัว

 

“พี่สามารถเอาชนะกบตัวนั้นได้ง่ายๆ ก็เป็นเพราะดาบทรงพลังที่เสี่ยวฮัวมอบให้พี่ต่างหากละ ขอบคุณนะเสี่ยวฮัว”

 

หยวนลูบหัวเสี่ยวฮัว

 

“ถ้าอย่างนั้นเมื่อพี่หยวนแข็งแกร่งขึ้น เสี่ยวฮัวจะให้อาวุธที่ทรงพลังกว่านี้นะ!”

 

เสี่ยวฮัวกล่าวอย่างร่าเริง

 

“เธอมีอาวุธที่แข็งแกร่งกว่าดาบเล่มนี้อีกหรอ เธอเป็นร้านค้าขายอาวุธหรอไง?”

 

“อืมม...แต่พี่หยวนตอนนี้อ่อนแอเกินไป จะใช้พวกมันได้ต้องรอให้พี่หยวนแข็งแกร่งกว่านี้ก่อน จะได้ใช้ได้โดยที่พี่หยวนไประเบิดตัวเองตายไปพร้อมกับพลังของมันอะนะ”

 

“ระระ...ระเบิดตายเลยเหรอ?”

 

หยวนสั่นสะท้านเมื่อได้ยินคำพูดที่โหดร้ายจากเธอ

 

“ต้องล้อเล่นแน่ๆเลย”

 

“อาวุธปกติที่ไม่มีระดับอะไรเลย กับอาวุธระดับวิญญานขึ้นไป จะแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงเลยนะพี่หยวน อาวุธระดับวิญญานหรือสูงกว่านั้นจะมีจิตวิญญานของตัวมันเอง หากพยายามใช้อาวุธที่เกินระดับของตัวเอง พลังในอาวุธและจิตวิญญานของมันอาจจะฆ่าคนๆนั้นได้เลยนะ”

 

เสี่ยวฮัวอธิบายให้หยวนฟัง

 

“นี่มันอันตรายแค่ไหนกันแน่เนี่ย เหมือนกับทุกอย่างในเกมนี้พยายามจะฆ่าฉัน หากฉันอ่อนแอเกินไป”

 

หยวนคิดเกี่ยวกับสิ่งที่เสี่ยวฮัวอธิบายให้เขาฟัง

 

“อาวุธ มอนสเตอร์ หรือแม้แต่มนุษย์ ไม่ว่าจะเป็นอะไรมันไม่สำคัญเลย ทั้งหมดคือถ้ามันแข็งแกร่งมันจะครอบงำผู้ที่อ่อนแอ พี่หยวนต้องแข็งแกร่งถึงจะไม่ถูกครอบงำจากคนอื่น”

 

“พี่จะไม่เป็นอะไร ถ้าพี่มีเธอ เสี่ยวฮัว”

 

หยวนพยายามยกย่องเธอ แต่เธอกลับเคร่งขรึม

 

“พี่หยวน เสี่ยวฮัวแข็งแกร่งแค่ในสวรรค์ชั้นล่างเท่านั้นแหละ ในสวรรค์ชั้นสูงเสี่ยวฮัวเป็นแค่มดเท่านั้น เมื่อเทียบกับเซียนตัวจริง...”

 

เธอถอนหายใจออกมา

 

“แค่มดหรอ?”

 

หยวนไม่สามารถจินตนาการได้เลย ว่าผู้ฝึกพลังในสวรรค์ชั้นสูงนั้นจะแข็งแกร่งแค่ไหน ขนาดเสี่ยวฮัวยังแข็งแกร่งพอที่จะทำลายภูเขาทั้งลูกได้แล้ว

 

ทันใดนั้นเสี่ยวฮัวก็เดินออกไป และไปยังจุดที่กบหยกตาย ตรงนั้นมีของต่างๆตกอยู่

 

“เธอจะไปไหน?”

 

หยวนเดินตามเธอไป

 

“เมื่อมอนสเตอร์ตาย บางตัวจะดรอปแกนมอนสเตอร์ออกมา”

 

เสี่ยวฮัวดึงแขนเสื้อขึ้นทั้งสองข้าง แล้วล้วงเข้าไปในศพของมอนสเตอร์ จากนั้นก็ดึงคริสตัลขนาดเล็กออกมา

 

“แกนมอนสเตอร์มีความสำคัญต่อผู้ฝึกพลังอย่างมาก มันช่วยในการฝึกฝนได้ เพราะมันมีฉีเก็บไว้ข้างใน”

 

“อ่ะ เอาไปสิพี่หยวน”

 

เสี่ยวฮัวมอบแกนพลังให้กับหยวน

 

“แล้วเธอไม่จำเป็นต้องแข็งแกร่งขึ้นด้วยอย่างนั้นหรอ?”

 

หยวนถามเธอด้วยความสงสัย

 

“ปริมาณฉีภายในแกนมอนสเตอร์พวกนี้น้อยเกินไปที่จะส่งผลต่อเสี่ยวฮัว ดังนั้นพี่หยวนเอาไปเถอะ”

 

หยวนพยักหน้า และโยนแกนมอนสเตอร์เข้าปากโดยไม่ลังเล

 

“รสชาติมันเหมือนขนมเลยแฮะ...”

 

หยวนคิดพลางเคี้ยวมันไปด้วย

 

“เดี่ยว! พี่หยวน!”

 

เสี่ยวฮัวตะโกนออกมาเสียงดังมาก เธอทำหน้าเหมือนกับไม่เข้าใจว่าหยวนทำอะไรลงไป และเธอยังมีความหวาดกลัวในสีหน้าของเธออีกด้วย เมื่อเธอเห็นหยวนโยนแกนมอนสเตอร์เข้าปากไปตรงๆ

 

“หืมม มีอะไรหรอ?”

 

หยวนมองเธอด้วยความสงสัย

 

“แกนมอนสเตอร์ไม่ได้มีไว้กินแบบนั้น”

 

เธอพูดอย่างเร็ว

 

“รีบๆ คายมันออกมาเลยนะ!”

 

เมื่อหยวนเห็นใบหน้าที่ตื่นตระหนกของเสี่ยวฮัว เขาก็ตื่นตระหนกเหมือนกัน จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเขากินมันเข้าไป?

 

เหงื่อเย็นๆไหลชุ่มแผ่นหลังของหยวนทันที แต่เขาทำอะไรไม่ได้ เพราะแกนมอนสเตอร์ละลายในปากทันทีที่สัมผัสกับลิ้นของเขา และมันก็เข้าไปในท้องของเขาแล้ว

 

“พี่...กลืนมันเข้าไปแล้ว”

 

หยวนพูดด้วยน้ำเสียงแข็งกระด้าง

 

“พี่ว่ามันสายเกินไปแล้วละ จะเกิดอะไรขึ้นงั้นหรอถ้ากลืนมันลงไป”

 

เสี่ยวฮัวย่อตัวลง และคุกเข่าลงทันทีที่ได้ยินหยวนตอบออกมาแบบนั้น

 

“แกนมอนสเตอร์มีฐานการฝึกฝนทั้งหมดของตัวมัน ก่อนมันจะตาย ดังนั้นหากพยายามกินฉีเข้าไปมากๆในคราวเดียว อาจจะระเบิดตายก็ได้...”

 

“ระเบิดตายอีกแล้วหรอ!?”

 

หยวนตกใจ ทำไมถึงมีอะไรหลายอย่างในเกมที่จะทำให้เขาระเบิดตาย!

 

ทันใดนั้นเอง

 

<เปิดใช้งานกายกลั่นสวรรค์>

<ได้รับ 1,280,000 ฉี จากการขัดเกลาแกนมอนเตอร์ของกบหยก>

<คุณดูดซับฉีเพียงพอสำหรับการพัฒนา>

<คุณกลายเป็นผู้ฝึกวิญญาณระดับแปดแล้ว>

<ค่าสถานะทั้งหมดเพิ่มขึ้น 450 หน่วย>

 

“พี่หยวน พี่เพิ่งผ่านการพัฒนายังงั้นหรอ?”

 

เสี่ยวฮัวถามเขาหลังจากเงียบไปนาน เสียงของเธอเต็มไปด้วยความไม่น่าเชื่อ

 

“พี่....”

 

หยวนตอบเธอด้วยรอยยิ้มแปลกๆ

 

รีวิวผู้อ่าน