px

เรื่อง : I Can Turn into a Fish เมื่อฉันกลายร่างเป็นปลา
ตอนที่6การพลัดพรากของเจ้าปลาทอง


‘ก่อนอื่นเลยนะ ต้องควบคุมปลา’ ชูเสี้ยนตั้งใจทำมันอีกครั้ง

ปลาทองน้อย : ระดับ 2

กำลังต่อสู้ : 0

ความสามารถติดตัว : ไม่มีเลย

‘ปรับแต่งขึ้นใหม่ ?’ ชูเสี้ยนพูดในใจ และทันใดนั้นหน้าจอมือถือก็ปรากฏภาพสามมิติของปลาทองตัวเล็กๆ

‘กระจายออกเป็นสีแดงให้หมด!’ ชูเสี้ยนสั่งการและสีแดงที่อยู่บนตัวปลาก็กระจายตัวออกไปที่ท้องปลา

‘เติบโตในส่วนของหางเล็กน้อย’ ชูเสี้ยนสั่งอีกครั้งละหางปลาทองก็ขยายออกอย่างรวดเร็ว

‘เปลี่ยนจากสีแดงเป็นดำ’ ชูเสี้ยนสั่งอีกครั้ง แต่ผลที่ได้ทำให้เขาขมวดคิ้ว สีแดงยังคงไม่เปลี่ยนสี

หลังจากการทดสอบบางอย่างแล้วชูเสี้ยนก็ได้ค้นพบข้อจำกัดใหม่

ปลา ขนาดใหญ่กินความสามารถในการรีสตาร์ทของระบบปลาน้อยจะเปลี่ยนรูปร่างของปลาหรือกระจุกและลบสี แต่ไม่สามารถ  เปลี่ยนจากสีขาวเป็นสีดำ และสีแดงเป็นสีดำได้

โดยพื้นฐานแล้วการใช้ปลาซ้ำที่มีอยู่เป็นฐานและไม่สามารถสร้างอะไรบางอย่างจากสิ่งใดได้

‘ดีแล้วแค่นี้ก็เพียงพอแล้ว’ ชูเสี้ยนกล่าวอย่างตื่นเต้น ในขณะที่อ้างอิงภาพบนอินเตอร์เน็ตเขาก็เริ่มลอกคราบปลาทองนน้อย

การแปลงร่าง เป็นเหมือนการออกแบบและการสร้าง และโอกาสที่น่าตื่นเต้นมากสำหรับชูเสี้ยน หลังจากนั้นประมาณ 5 นาที หน้าจอในหัวของเขาก็แสดงภาพปลาทองที่สวยงามและน่ารักขึ้นมาอีกครั้งนึง ละเมื่อชูเสี้ยนเปรียบเทียบปลากับต้นแบบ

‘มันก็ไม่ได้เลวร้ายมากนะ ภาพคอมพิวเตอร์ก็ไม่ได้ดีเด่อะไร ’

ปลาทองตามธรรมชาติมักมีข้อบกพร่องเล็กน้อย แต่ปลาทองของเขาแตกต่างกัน  มันสมบูรณ์และสมบูรณ์ราวกับว่ามันเป็นโฟโต้ช้อป

หลังจากรีเฟรชชูเสี้ยนกล่าวในใจว่า ‘เปลี่ยนร่างใหม่ ’ ปลาทองในถังก็เกินการปลี่ยนแปลงขึ้น ตอนนี้นี้เองก็เกิดแผ่นดินไหวขึ้น

ตอนนี้ปลาทองมีรูปร่างที่บริสุทธิ์และมีหิมะสีขาวเรียงรายปกคลุมด้วยเกล็ดสีขาวบริสุทธิ์ วงกลมสีแดงสวยงามรอบปากและดวงตาและหางสวยงามอย่าไม่น่าเชื่อราวกับว่าเป็นนางเงือกกับการแต่งหน้าสีแดง

หลังจากที่ชูเสี้ยนสร้างปลาทองที่มีหางยาวสีแดงที่ตอนนี้ลอยอยู่ด้านหลัง ที่ตอนนี้ดูละม้ายคล้ายผ้าไหมทีประดับด้วยครีบสีแดงส่วนท้องของมันก็เนียนสวยสะอาดดีจริงๆ มันคือผลงานศิลปะชั้นโบว์แดงที่สวยงามอย่างเหลือเชื่อ

‘ว้าว ไม่น่าเชื่อเลยนะเนี่ย’ ดวงตาของชูเสี้ยนสว่างขึ้นขณะที่เขาจ้องมองปลาทองตัวนี้ ซึ่งตอนนี้เขาภูมิใจในผลงานตัวเองมาก

‘มันก็ไม่ได้แย่มากนะถึงมันจะตัวเล็กนิดหน่อยก็เถอะ อืม น่าจะขายได้สักพันอัพนะ’

ปลาทองขนาดสิบสองเซนติเมตรที่ตอนนี้เหลือเพียงแค่ 6-7 เซนติเมตรเท่านั้น อย่างไรก็ตามปัยหานี้สามารถแก้ได้ไม่ยาก เขาทำซ้ำอีกครั้งหนึ่งเพื่อให้ปลาทองมีขนาดใหญ่กว่าเดิม !

เมื่อเขามองปลา ตั้นเฟ็งที่สมบูรณ์แบบนี้ ชูเสี้ยนก็หันกลับไปมองปลาทองตัวอื่นๆในถัง

‘ปลาทองสีดำตัวนี้สามารถเปลี่ยนเป็นปลาแพนด้าหรือปลาทองหัววุ้นสีแดงหรือจะเป็นสีดำก็ได้ และสามารถกลายเป็นปลาตาลูกโป่งหรือสามารถเปลี่ยนเป็นทั้ง12สีเลยยังได้’

ชูเสี้ยนมองไปที่ปลาทองตรงหน้าเขาและดวงตาของเขาเต็มไปด้วยสัญลักษณ์เงินดอลลาร์ เขาไม่สามารถควบคุมความตื่นเต้นได้เลย

‘ฉันกำลังจะรวย วะฮ่าๆ’ ชูเสี้ยนตะโกนและหัวเราะออกมาเสียงดัง ยี่สิบนาทีต่อมาปลาทองที่ว่ายน้ำอย่าสง่างามตรงหน้าเขาก็ได้เพิ่มจำนวนมากมาย หลากหลายสี เขาไม่ทราบค่าที่แน่นอนเขารู่เพียงแค่ว่าเขาทำออกมาได้ดี และปลาพวกนี้ก็เป็นปลาพันธุ์หายากเลยทีเดียว

ตอนนี้เขาอารณ์ดีมาก จนต้อไลน์ไปหาเสียวหยิงว่า ‘เบบี๋คะ กู๊ดไนท์ จุ้บๆ XOXO!’ เมื่อเธอเห็นข้อความของเขา เธอก็กอดโทรศัพท์พร้อมอมยิ้มออกมา

เช้าวันรุ่งขึ้น ชูเสี้ยนตื่นขึ้นมาพร้อมตรวจสอบปลาทองในถังทันทีว่าพวกมันยังอยู่ดีรึเปล่า

นี่ก็เป็นอีกหนึ่งการตกแต่งปลาทองใหม่-แม้ว่าปลาทองที่ได้รับการตกแต่งใหม่ตอนนี้สวยงามพอๆกับปลาทองที่หรูหรา แต่เขาก็ยังรูสึกว่ามันคือปลาทองปกติธรรมดา

หลังให้อาหารชูเสี้ยนได้พาปลาทองขึ้นมอเตอร์ไซค์ไปยังตลาดปลา

เขาขี่ไปตลอดทางจนถึงตลาดหยู่เป่า ที่เป็นศูนย์กลางของตลาด เขาก็เดินเข้าไปในร้านขายปลาสวยงาม

‘ไฮ น้องชาย ยินดีที่ได้เจออีกครั้ง’ เจ้าของร้านทักทายเขา

‘ดีครับ เฮีย ฉันมาขอความช่วยเหลือจากนายนะ’ ชูเสี้ยนทักทายเขาแล้วเดินเข้าไปหาเข้าอย่างตื่นเต้นเขาวางถังลงและพูดขึ้นว่า ‘นายลองดูให้หน่อยซิ ว่าปลาทองพวกนี้น่าจะมีราคาสักเท่าไร? ’

‘โอ้ว’ เจ้าของร้านหยั่งรู้เขากระเอมเล็กน้อยแล้วมองลงไปที่ปลา

‘นี้!!!’ เจ้าของร้านตาโต

‘นี้คือแพนด้าสิบสองสี ปลาพันธ์ตาลุกโป่ง ปลาทองเกล็ดแก้ว !’

เจ้าของร้านดีดนิ้วเหมือนคิดอะไรบางอย่างอยู่โดยไม่สนใจชูเสี้ยน เขาก้มหน้าลงแล้วเอามือเกาที่คาง แล้วมองไปที่ปลาพวกนั้น อยู่ๆเขาก็พูดขึ้นมาทำลายความเงียบเมื่อกี้หมดไปอย่างสิ้นเชิง

‘ฉันเคยเรียนเกี่ยวกับปลาพวกนี้ตอนสมันฉันเรียนเกรด5 ในภาพมันสวยมาก’

เจ้าของร้านชื่นชมปลาพวกนี้อยู่นานหลายนานทีและในที่สุดเขาก็เงยหน้าขึ้นแล้วเขาก็พูดขึ้นมาด้วยความอิจฉาว่า ‘พวกนายสวยจริงๆ’

‘หื้ม มันมีค่ามากเลยใช่ไหม ?’ชูเสี้ยนรีบถามออกไป

‘ฉันยังคงต้องตรวจสอบพวกมันให้ละเอียดกว่านี้ถึงจะตอบได้ ถ้าไม่รังเกียจฉันอยากเอาพวกมันขึ้นจากน้ำเพื่อวัดไซด์ และอายุของพวกมัน แต่ปลาแต่ละตัวของคุณก็น่าจะประมาณสองพันอัพนะ ’ เจ้าของร้านตอบ

‘ฉันไม่รังเกียจๆ’ ชูเสี้ยนรีบตอบเจ้าของร้าน เมื่อได้ยินว่าแต่ละตัวมีมูลค่าสองพันกว่าตาของเขาก็ลุกว้าวขึ้นมาทันที

‘เอี๊ยด’ เสียงเจ้าของร้านเปิดลิ้นชักแล้วหยิบผ้าโปร่งแสงชนิดพิเศษขึ้นมา เขาเปิดไฟจ้าตรงโต๊ะตอนนี้ร้านเขาสว่างมาก เขาค่อยๆตักปลาทองแต่ละตัวขึ้นมาแล้วมองมันอย่างใกล้ชิด

 ‘อืม ปลาทองตัวนี้โตแล้ว แต่ขนาดมันเล็กไปนิดนะ’

ตอนนี้ชูเสี้ยนกระวนกระวายใจ

‘ถึงขนาดมันจะเล็กไปหน่อยแต่ปลาแพนด้าตัวนี้เป็นพันธ์หายาก เพราะงั้นขนาดก็ไม่สำคัญสักเท่าไรหรอก นี้นะถ้าผู้ซื้อชอบราคาอาจถึงสามพันเลยก็ได้ ’

‘สามพัน !?!’ ชูเสี้ยนพูดออกมาอย่างตื่นเต้น ‘หมายความว่า ปลาเหบ่านี้สามารถทำราคาได้ถึงสองหมื่น?’

‘ก็ใช่นะ’ เจ้าของร้านพูดออกมาขณะหัวเราะกับอาการชูเสี้ยน ‘นายขายให้ฉันก็ได้นะ ฉันจะให้ราคาสองหมื่น’

นัยน์ตาของชูเสี้ยนลุคว้าว ‘แน่นอนฉันจะขายให้เฮีย!’

‘ฮ่าๆๆๆ เยี่ยมน้องชาย เอาเลขบัญชีมาเดียวฉันโอนเงินเข้าบัญชีให้’ เจ้าของร้านพูดอย่างมีความสุข

‘เอาละ’ชูเสี้ยนพูดอย่างมีความสุข แล้วถามออกไปอย่างลังเลว่า ‘ถ้าฉันสามารถหาปลาทองประเภทนี้ได้มากกว็ึนี้?’

‘มากกว่านี้ ???’ เจ้าของร้านตอบอย่างงงๆ ‘มันไม่ใช่เรื่องง่ายๆเลยนะนั้น แต่เอาเถอะฉันสามารถซื้อได้มากสุด10ครั้งในทุกๆ1-2เดือน มันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะที่ขายปลาทองพวกนี้ได้ถ้ามันมีมากเกินไป ปลาทองเป็นปลาขนาดเล็ก และไม่ได้เป็นที่นิยมมากขนาดนั้น ’

ชูเสี้ยนรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย เขาพยักหน้าแล้วตอบออกไปว่า ‘ขอบคุณมากเฮีย’

‘โอ้ยย ไม่ต้องขอบคุณอะไรฉันหรอกว่าเฮียนู้นเฮียนี้หรอก ตั้งแต่นี้เป็นต้นไปเรียกฉันว่าตาแก่หวางห้า หรือ พี่ห้าก็ได้ เพื่อฉันก็เรียกฉันอย่างนั้น ฮ่าๆ อย่าลืมละตอนที่นายได้ปลาสวยงามตัวใหญ่ๆ มาในอนาคตนะ’ พี่ห้าพูดพร้อมหัวเราะใหญ่

‘พี่ห้า ? ’ ชูเสี้ยนตอบกลับอย่าง งงๆ เมื่อวานนี้พวกเขาคุยกันประมาณครึ่งชั่วโมง เจ้าของร้านไม่ได้บอกชื่อเขา แต่วันนี้หลังจากที่ชูเสี้ยนพาปลาพวกนี้มาขายให้เขา ชูเสี้ยนสังเกตเห็นถึงการยอมรับที่ดีเลยล่ะ

‘แน่นอน พี่ห้า เพื่อนฉันกลับจากต่างประเทศเมื่อไร รับรองมีของเด็ดๆอีกแน่’

‘ฮ่าๆ ขนาดนั้นเลย ดีๆ ในอนาคตถ้ามีปลาเด็ดๆอีก ฉันสัญญาว่าจะให้ราคางามๆ’ เจ้าของร้านตอบกลับอย่างมีความสุข

รีวิวผู้อ่าน