ชูเสี้ยนยังคงอยู่ที่ร้านเฮียหวางห้าต่อเป็นเวลาครึ่งชม เพื่อถามคำถามเกี่ยวกับเรื่องปลาทอง
ปลาทองประเภทใดมีราคาแพงกว่า ดูอายุปลาทองด้วยวิธีไหน ? และอื่นๆอีกมากมาย
เฮียหวางห้าต้องการสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับชูเสี้ยนดังนั้นเขาจึงอธิบายทุกอย่างอย่างจริงจังและใส่ใจจนกระทั่งชูเสี้ยนมีความเข้าใจเบื้องต้นเกี่ยวกับปลาทอง เมื่อเขาเห็นยอดเงินจกการขายปลาได้เมื่อกี้เข้าบัญชี เขาก็แอบยิ้มออกมา ถ้าปลาทอง10ตัวสามารถขายได้12000หยวนและถ้าปลาทอง100ตัวจะสามารถขายได้ 120000 หยวน แต่ถ้ามันเพิ่มขึ้นเยอะกว่านั้นละ หึหึๆ
ถ้าเมืองชิงไฮ่มีคนพอที่จะซื้อปลาทองได้ทั้งหมด1000ตัว บางทีเขาอาจจะขยายธุรกิจไปยังประเทศจีนหรือทั่วโลกได้ เขาก็จะกลายเป็นเศรษฐีปลาทอง
เมื่อมาถึงจุดนี้หัวใจของชูเสี้ยนก็เต้นอย่างบ้าคลั่ง จากนั้นเขาก็เดินเข้าไปในร้านที่เขาซื้อปลาซาบะ จากนั้นเขาก็ใช้เงินประมาณ 700 หยวนในการซื้อปลาซาบะขนาดเกือบ40 ซม หลังจากซื้อปลาเหล่านี้แล้วชูเสี้ยนตัดสินใจเพิ่มขนาดปลาเป็น 50 ซม และ 60 ซมเมื่อเขาถามเจ้าของร้านปัญหามันก็เกิน ปลาซาบะที่ใหญ่ที่สุดในร้านมีขนาดเพียง40 ซม ดังนั้นเขาจึงจำเป็นต้องหาปลาชนิดอื่น ขณะที่เขามองไปรอบๆ สักครู่นึงก็ไม่พบปลาราคาถูกเลย มีเพียงปลาทูที่ราคาถูกสุดในร้านนี้แล้ว
ทางเลือกเดียวของชูเสี้ยนคือซื้อ3ตัวสำหรับปลาน้ำจืดครึ่งกิโลกรัม ปลาน้ำจืดขนาด 2.5 ซม มีขนาดครึ่งเมตรและปลายาวครึ่งเมตร 3 กก เขาต้องจ่ายสำหรับปลา 30 ตัวราคา 3000 หยวน และ ต้องจ่ายสำหรับปลาอีก60 ซม รวมทั้งหมด หกหรือเจ็ดพัน
หลังจากซื้อปลาทั้งหมดนี้แล้ว ชูเสี้ยนก็ซื้อปลาทองตัวเล็กตัวน้อยจากร้านขายปลาทองจำนวนหนึ่งร้อยตัว คราวนี้ปลาทองที่เขาซื้อมามีขนาดกว่า 10 ซม
นี้เป็นครั้งแรกที่เขาจ่ายเงินเจ็ดพันหยวนแล้วไม่ทำให้เขาต้องกลับไปนอนคิดมากเสียดายเงิน
‘ปลา 500 กิโลกรัม ร้านของฉันสามารถรองรับพวกมันได้เท่านั้น’ ชูเสี้ยนในใจ เขาต้องการที่จะซื้อปลาขนาด 70 ซม เช่นกัน แต่เมื่อเขาคิดถึงขนาดห้องของเขา เขาก็ต้องล้มเลิกความคิด นอกจากนี้เขามีปัญหาในการหาปลาน้ำจืดขนาด 70 ซม ดังนั้นหากต้องการปลาขนาดนั้นเขาต้องซื้อปลาจากทะเล แต่ก็นะ ปลาทะเลขนาด 70 ซม โดยปกติราคามันจะอยู่ที่ สี่หรือห้าพันหยวน ดังนั้นร้อยคนก็จะได้ประมาณ 50000 หยวน
นอกจากนี้ปลาที่มีความยาวมากกว่า1เมตรมันค่อนข้างหายาก แล้วที่มีอยู่ราคามันก็ค่อนข้างที่จะแพง ชูเสี้ยนคงต้องมาหาวิธีการใหม่ จากตอนแรกที่เน้นปริมาณ มากกว่า คุณภาพ แต่ตอนนี้ถ้าเน้นปริมาณคงยากแล้วละ
ชูเสี้ยนเช่ารถบรรทุกขนปลาไปยังร้านของเขา
หลังจากที่เอาปลาลงจากรถหมดแล้ว ชูเสี้ยนก็ปิดประตูร้านอีกครั้งนึง เขาเลียริมฝีปากของเขา แล้วเขาก็กลายร่างเป็นปลาอีกครั้งนึง ฟันอันแหลมคมที่เต็มปากของเขา งับและกินปลาอย่างกระหาย ปลาเกือบๆห้าร้อยกิโล ถูกเขมือบลงไปในเวลาไม่ถึงครึ่งชม กินคาวเลือดคลุ้งเต็มห้องไปหมด ในตู้ปลานั้นมันเหลือเพียงแค่ปลาสีดำ ปลาสีดำขนาดใหญ่ 10 ซม เปื้อนไปด้วยคราบเลือด ในปากของเขาเต็มไปด้วยฟันแหลมคมเรียงกันเป็นแถบ
ชื่อ ชูเสี้ยน
สถานะ ปลา (สามารถเปลี่ยนเป็นมนุษย์ได้)
ระดับ 8 (ปลาตัวเล็กๆที่พึ่งเกิดใหม่ขนาด 70 ซม )
กำลังรบ 25
ความสามารถติดตัว สามารถวิวัฒนาการจากการกินปลาที่มีขนาดเล็กได้
การควบคุม สามารถควบคุมปลาระดับล่างได้
การปลี่ยนร่าง สามารถเปลี่ยนรูปร่างของตัวเองหรือปลาภายใต้การควบคุมของคุณ (ทุกการเปลี่ยนแปลงจะลดระดับของปลาที่ควบคุม)
หลังจากปรับระดับขึ้นสามครั้งแล้ว ชูเสี้ยนก็เลือกที่จะไม่ใช้พลังกัดของเขา แต่เขาก็เพิ่มความเหนียวและความแกร่งของเขา ด้วยระดับ 8 แบะพลังต่อสู้ 25 เขารู้สึกว่าตราบเท่าที่เขาอยู่ในน้ำเขาก็สามารถฉีกขาดออกได้และกินปลาที่แก่กว่าได้
‘นับจากนี้มันยากกว่าระดับมาก’ แต่ในไม่ช้าเขาก็หัวเราะตัวเองละพูดว่า ‘อย่างไรก็ตามการปรับระดับไม่ได้มีความสำคัญในตอนนี้ การทำเงินเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด’
เขาเหลือบไปที่ปลาในถังเขายิ้มอย่างมั่นใจ เขาสังเกตเวลาและตัดสินใจกินอาหารกลางวันก่อนทำอย่างอื่น
ร้านอาหารทะเลร้านนี้เป็นร้านที่มีชื่อเสียงมากในย่านนี้ ตัวร้านประมาณห้าร้อยตารางเมตร ตั้งอยู่ในอาการสามชั้นและมีโคมไฟสีแดงขนาดใหญ่ ที่ห้อยอยู่ประตูหน้า
‘วันนี้ฉันจะได้ลิ้มลองอาหารทะเลที่ร้านอาหารสูตรกุ้ยหลิน’
ชูเสี้ยนกล่าวขณะที่ยืนอยู่หน้าตึก เขายิ้มออกมาเบาๆ ก่อนที่เขาจะเดินเข้าไปในร้าน
‘ยินดีต้อนรับครับคุณลูกค้า กี่ท่านครับ?’ พนักงานสาวถามอย่างใส่ใจ
‘หนึ่ง’ ชูเสี้ยนตอบ
‘คุณลูกค้าโปรดเดินตามฉันมาทางนี้นะคะ’ พนักงานเสริฟกล่าว
ชูเสี้ยนนั่งลงและมองเมนู
‘ชูเสี้ยนจิ้มไปที่เมนูเพื่อนสั่งอาการ’
อาหารถูกนำมาเสริฟอย่างรวดเร็ว และขณะที่ชูเสี้ยนจ้องมองจานเล็กๆ ของปลาคาร์ฟเขาถามพนักงานเสริฟด้วยความสับสนวุ่นวายว่า ‘ปลาคาร์ฟนี้ราคา 500 หยวน หรือ 500 กรัม’
‘ปลาร้านเราคือปลาน้ำลึกทั้งหมดไม่ใช่ปลาที่เลี้ยงในฟาร์มนะครับ’ พนักงานเสริมหัวเราะ
‘ปลาน้ำลึก’ อื้ม รสชาตินุ่มดีจริงๆ
‘มันอร่อยจริงๆ ’ ชูเสี้ยนอุทาน กลิ่นข้าวจากเปลือกหอยลอยมาแตะจมูกเขาอาหารทะเลที่นี้มีรสชาติอร่อย
ชูเสี้ยนเริ่มโหยหามากขึ้นเรื่อยๆสำหรับปลาและอาหารทะเลที่มีค่าในมหาสมุทร
มื้อนี้ราคาประมาณ 700 หยวน สำหรับชูเสี้ยนนี่เป็นความหรูหราสุดโต่ง แต่ในความคิดเขาเงินมีค่ามาก ถ้าเขาใช้มัน นอกจากนี้เขามีแผนจะหารายได้คืนมา
‘โอ๊ยชวิตดีจริงๆ ตอนรวยเนี๊ย’ ชูเสี้ยนพูดออกมาหลังออกจากร้านแล้ว
ขณะที่เขากำลังจะกลับร้าน หญิงสาวคนหนึ่งก็ปิดกั้นทางเขาเพื่อให้ชูเสี้ยนหยุด
หญิงสาวมีรูปร่างผอมและเกือบสูงกว่าเขา ใบหน้าเรียวยาวเป็นรูปไข่ ผมสีน้ำตาล เธอมีชื่อเสียงบนอินเตอร์เน็ตพอสมควร
ในณะเดียวกันที่ชูเสี้ยนเผลอมองเธอ เธอก็ได้คลี่ไผ่ชนิดหนึ่งออกมา
‘พี่ๆ เล่นเกมส์กันเถอะ’ เธอกล่าวพร้อมกระพริบตาท่าทางออดอ้อน
ชูเสี้ยนตะลึงอีกเป็นครั้งที่สองก่อนที่เขาจะสังเกตเห็นหญิงสาวอีกคนหนึ่งยืนอยู่ข้างๆเขา พร้อมถือไอแพดที่ชี้มาที่เขา
‘เธอเป็นนักสตรีมเกมส์เหรอ’
‘555 ฉันไม่คิดว่าพี่จะรู้จักนักสตรีมเกมส์นะ ได้ดูการเล่นไหม ที่แบบเป็นธรรมชาติหนะ’เธอตอบอย่างงร่าเริง
‘ฉันไม่ได้ดูสตรีมเกมส์หรอก’ ชูเสี้ยนตอบ