สาวสวยผิดหวังกับคำตอบที่ได้รับและพูดขึ้นว่า ‘ฉันเป็นนักสตรีมเกมบนตู่โหยว(เว็บสตรีมเกมของจีน)นายไปดูได้นะถ้าเบื่อๆ ชื่อของฉันคือวิช ว่าไงสุดหล่อ สนใจมาเล่นด้วยกันไหม’
ชูเสี้ยนมองไปที่สาวสวยคนนั้นที่กำลังเสนอเกมให้เล่น และพยักหน้าตอบรับ ‘แน่นอน อธิบายเกมนี้หน่อยซิ’
‘มันง่ายมากเลยละ’ วิชตอบด้วยรอยยิ้ม และ กางไพ่ในมือ ‘ฉันมีสำรับไพ่ เรามาเล่นเกมที่ง่ายที่สุดกัน มันมีชื่อว่าไฮโล เราแต่ละคนจะต้องหยิบไพ่ขึ้นมาคนละใบ ที่มีหนึ่งดอกจิกคือไพ่ที่เล็กสุด และ คิงโพดำคือสูงสุด แล้วเอามาวัดกัน ว่าของใครใหญ่กว่า’
‘ไฮโลเหรอ?’ ชูเสี้ยนพูด ตอบรับด้วยการพยักหน้า
‘เยี่ยมไปเลย แล้วด้วยปกติเวลาที่เราเล่นพนันเนี่ย เราต้องวางเดิมพันใช่ไหมล่ะ! จะเอาอะไรดีละ ? ’ วิชพูด ยักคิ้วทำสีหน้าเหมือนกับเธอกำลังตกปลาตัวใหญ่
‘พนันเหรอ แล้วเธอให้เดิมพันอะไรล่ะ ?’ ชูเสี้ยนถามตรงๆอย่างสงสัย แล้วก็แอบเหลือบไปมองไปที่ไอแพดของผู้หญิงคนนั้น
‘ฮ่าๆๆ ไอ้ขี้แพ้นี้โดนเล่นยับแน่’
“ดูไอ้โลกจิตนี้ดิ ตามันกำลังมองวิชของเราอยู่ มองก็รู้แล้วว่าไอ้นี้มันเละเป็นทิชชู่เปียกแน่นอน ’
‘เห้ยทุกคน นักขับวิชกำลังจะสตาร์ทเครื่องละวะ บรื้นๆ! ทุกคนเข้าประจำที่!’
‘เริ่มสตาร์ทรถ เปลี่ยนเกียร์ เปิดไฟหน้า และเช็คกระจกหลัง แอ๊นแอ๊น บรื้นนนนนนนนน!’
‘ฮ่าๆ สุดหล่อ อย่ามองซิคะ!’ สาวสวยพูดขึ้น เมื่อเธอเห็นชูเสี้ยนมองไปที่ไอแพต หลังจากที่เธอถอยห่างออกไปไม่กี่ก้าวเธอก็เล็งกล้องไปที่ชูเสี้ยนต่อ
‘มานี่ๆ, พี่สุดหล่อ เราจะไม่เดิมพันกันด้วยเงิน แต่ถ้าใครชนะมีสิทธ์สั่งให้คนแพ้เล่นถามหรือท้าอะไรก็ได้ โอเค้ ?’ วิชหัวเราะคิกๆ
‘แน่นอน !’ ชูเสี้ยนกล่าว เนื่องจากเขาได้ตกลงกันแล้วเขาต้องดูความเป็นไปได้
‘เอาล่ะ ถ้างั้น เอาไพ่พวกนี้ดูว่ามีอะไรผิดพลาดรึเปล่า ? ’ วิชกล่าวขณะที่เดินผ่านบัตรของชูเสี้ยน
ชูเสี้ยนพยักหน้า และรับไพ่มา พลิกมันขึ้นมาเช็ค จากนั้นเขาก็ส่ายหัว ‘ไม่มีปัญหา’
‘ดีแล้ว’ วิชกล่าวละเอาไพ่กลับมา ‘โอเค งั้นถ้าไม่มีปัญหาอะไร เราเริ่มกันเลยดีไหม’
หลังจากที่สับไพ่เสร็จแล้ว วิชก็ถามขึ้นมาว่า ‘นาย หรือ ฉันจะเป็นจะเริ่มก่อน ?’
‘ยังไงก็ได้’ ชูเสี้ยนตอบและสุ่มเลือกหยิบไพ่มา1ใบ
‘เอาละนายเลือกเสร็จก็ถึงตาฉันละนะ’ วิชตอบ และหยิบไพ่เช่นกัน
ชูเสี้ยนแสดงไพ่ของเขา – เก้าโพดำเหรอ โอเคไม่เลวร้ายมาก ดวงตาของวิชเปล่งประกายขณะที่เธอเปิดดูไพ่ของตัวเองและพูดว่า ‘เสียใจด้วยนะ ฉันได้ควีนโพดำ’
ชูเสี้ยนส่ายหัวละพูดว่า ‘เอาละฉันแพ้ละ พนันก็คือพนัน’
‘เฮ้ ’ วิชร้องดีใจ เธอเดินไปหาเด็กผู้หญิงคนที่ถือไอแพดและถามผู้ชมว่า ‘ทุกคนมีข้อเสนอแนะอะไรบ้างไหม ฉันจะถามอะไรเขาหรือท้าอะไรเขาดี ?’
ชูเสี้ยนเดินเข้ามาและเหลือบมองคำแนะนำของผู้ชมในแชท
‘หนึ่งหมื่นคน !!’ ชูเสี้ยนร้องด้วยความประหลาดใจ แต่เมื่อเขาเห็นข้อเสนอแนะบนหน้าจอ หน้าเขาก็มืดลงทันที
‘ถามว่าเขาเคยเยกับหมาไหม?’
‘ถามว่าหอยแฟนของเขาอร่อยรึเปล่า’
‘ให้เขาเห่าแบบหมา’
‘ให้เขาถอนกางเกงแล้วเต้นโชว์เลย’
‘5555 เอ้ย พวกนาย หยุดความคิดจังไรพวกนั้นไว้ก่อนได้ไหม ฉันยังเป็นเด็กไร้เดียงสาอยู่นะ’ วิชพูดด้วยเสียงหัวเราะน่ารัก
‘เอาละ ฉันจะถามนายด้วยคำถามง่ายๆนะ เพราะฉันอายมากที่ต้องถามคำถามอุจาดๆพวกนี้ ’
‘นาย สามารถทำ…มันได้กี่ครั้งใน1คืน’ วิชถามด้วยสีหน้าแดงก่ำและปนเสียงหัวเราะ
‘เอ๊ะ’ ชูเสี้ยนดูพูดไม่ออก แล้วเขาก็ตอบเธออย่างสัตย์จริงว่า ‘สามครั้ง แต่ถ้านับตอนเช้าก็สี่’
‘ว้าว อึดมาก หนังเรื่องล่าสุดที่ฉันเคยดูล่าสุดทำได้แค่สองครั้งเอง แต่นี้นายปั้ม.. ได้ถึงสี่ สุดยอดไปเลย’ แม่มดตอบกลับ
‘แค่สี่เองเหรอ กระจอกไป ฉันทำมันได้เจ็ดครั้งในคืนเดียว เพื่อนๆตั้งฉายาให้ฉันว่า พ่อหนุ่ม7ครั้งรวด’
‘อื้อหื้ม คืนหนึ่งเป็นสิบ’
‘ของฉันแค่ครั้งเดียว แต่ทั้งคืนนะ’
เมื่อเมียฉันคุยกับเพื่อนอีก2คน คนแรกถามขึ้นมา “สามีพวกเธอทำได้กี่น้ำใน1คืนแล้วแต่ละครั้งนานเท่าไร? แฟนฉันทำได้3ครั้งใน1คืน แล้วแต่ละครั้ง ก็นายเกือบครึ่งชั่วโมง นี้เขา...เป็นพวกไก่อ่อนรึเปล่า? คนที่2พูด “ก็ไม่เท่าไรนะ แฟนฉันทำได้5ครั้งใน1คืน แต่ละครั้งล่อไปซะ20ท่า!” ส่วนเมียฉันพูดขึ้นมา ไม่แน่ใจว่าหัวเราะหรือร้องไห้ “ทุกครั้งที่ผัวฉันเย มันทำได้แค่5นาทีเอง” ผู้หญิงคนแรกชงมุก “แหม ผัวเธอนี้กระจอกจัง”เมียฉันตบมุขทันที “แต่เขาแตกใส่ฉันตลอด5นาทีนั้นเลย
‘วิชเร่งเครื่องอีกแล้ว ทุกคนประจำที่’
การสนทนามีความเห็นทุกรูปแบบขึ้นมาบนหน้าต่างแชทในไอแพทและชูเสี้ยนก็พูดไม่ออกเมื่อเห็นทุกคนพร้อมใจกันโถมเข้ามาขนาดนี้
‘หึหึ โอเค’ วิชยิ้มแล้วพูด ‘มาเริ่มรอบต่อกันเลยเถอะ’
ชูเสี้ยนไม่กังขาอะไร เขาเลยพยักหน้าแล้วหยิบไพ่ใบต่อไป
เมื่อวิชเปิดไผ่ของเธอเป็นคิงโพแดง ชูเสี้ยนขมวดคิ้วมองควีนโพดำในมือ อย่างไร้คำพูด แล้วพูดขึ้นว่า ‘ฉันแพ้อีกแล้ว’ เลือกถาม ‘คำถาม’ มาเลย
‘วิช ถามเขาว่าเมื่อไรเขาจะหายโง่ซักที’
‘ฮ่าๆ วิชของเราหน่ะเป็นแม่มด จบเกมนี้ ไอ้ห่*นี้ยับแน่’
“ชื่อเล่นของวิชหน่ะคือนักฆ่าร้อยศพนะ ถ้าเรื่องเล่นเกมละ เธอไม่เคยแพ้
ชูเสี้ยนบังเอิญเห็นความเห็นจากผู้คนหลายๆคน เหลือบมอหน้าของวิชพร้อมขมวดคิ้ว
“อา ถามคำถามอะไรดีที่สุดละตอนนี้ เอางี้ละกัน ครั้งแรกของนายที่ได้เยมันตอนไหน”วิชถามด้วยหน้าตาเต็มไปด้วยคำถาม
‘สมัยเรียนปี2 กับแฟนของฉัน’
ชูเสี้ยนตอบ
‘แน่ใจละเหรอว่าไม่ใช่ว่าเสียซิงให้อุ้งมือขวาตัวเองหน่ะ ?’วิชถามพร้อมหัวเราะยกใหญ๋
‘ถ้านับน้องอุ้งมือขวา.. ฉันก็จำไม่ได้เหมือนกันว่าครั้งแรกตอนไหน’
‘55555 โอเคๆ ถ้าคุณแพ้รอบนี้ฉันจะถามคำถามหินมากขึ้นนะ’
วิชเตือนเขา
‘ไม่ เป็น ไร !พร้อม + เสมอ’ ชูเสี้ยนตอบกลับพร้อมกัดฟันแน่น
‘โอเค ฉันถือว่านายพูดเองนะ ถ้าเริ่มแล้วนายจะไม่สามารถย้อนกลับมาแก้ไขอดีตได้นะ’ วิชหัวเราะอย่างตื่นเต้น
‘เธอเริ่มก่อนบ้าง !’
‘ก็ถ้านายอยากได้แบบนั้นฉันก็จัดให้!’
วิชพูดอย่างสบายๆ แล้วหยิบไพ่ขึ้นมา
ชูเสี้ยนยิ้มอย่างมีเล่ห์เหลี่ยม และเขาจะใช้ความสามารถในการควบคุมของเขา ในการเล่นครั้งนี้ ทันใดนั้นเขาก็ใช้ความเจ้าเล่ห์ของเขา-ทุกครั้งที่เขาโฟกัสไปหนึ่งเมตรทุกอย่างภายในเส้นผ่าศูนย์กลางแปดเมตรก็เข้ามาในสายตาของเขา
‘คิงส์ข้าวหลามตัด’
ชูเสี้ยนหันไปมองไพ่ที่หยิบขึ้นมาและพลิกกลับด้วยรอยยิ้มมั่นใจ
‘คิงส์โพดำ, คือไพ่ที่ใหญ่ที่สุดแล้ว’ ชูเสี้ยนกล่าว