TFS 18 - ครั้งแรกที่เลี้ยงอาหารค่ำกับใครซักคน
ฉินเฟิน ระเบิดเสียงหัวเราะก่อนที่เขาจะลืมตาขึ้น เขาคุ้นเคยกับการหายใจของทั้งสอง หลิน ลี่เฉียง และเอนโซโรตะอย่างแท้จริง
“เฮ้ เจ้าหนุ่ม นายตื่นแล้ว เมื่อไหร่จะลืมตา” การแสดงออกที่ตึงเครียดของ หลินลี่เฉียง ในช่วงเจ็ดวันจางหายไปทันที ในขณะที่เขากลับมาปรากฏตัวที่ไร้กังวลตามปกติ
“เลี้ยงเรา” เอนโซโรตะ เผยรอยยิ้มให้กับ ฉินเฟิน ที่เพิ่งตื่น
“แน่นอน!” ฉินเฟินตอบอย่างตรงไปตรงมา แต่จู่ๆ เขาก็คิดบางอย่างและถามว่า “นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันเลี้ยงหรือ?”
หลินลี่เฉียง ลูบคางขณะที่เขาแสร้งทำเป็นอยู่ในความคิด เขาตอบอย่างจริงจังว่า “ดูเหมือน”
“มา ไปแมคโดนัลด์กันเถอะ” ฉินเฟินยืดตัว กระดูกของเขาก็ดังทันที
"ฉันได้ตัดสินใจ!" การแสดงออกของ หลินลี่เฉียง เปลี่ยนไปอย่างมาก “ฉันขอประกาศดังต่อไปนี้! ฉันจะรับ 'ครั้งแรก' ของ เฒ่าฉิน ทั้งหมดนอกเหนือจากที่เกี่ยวข้องกับความเป็นลูกผู้ชายของ เฒ่าฉิน…”
ซ่งเจียมองไปที่สามคนที่หัวเราะด้วยความอิจฉาเล็กน้อย เธอไม่เคยสัมผัสมิตรภาพแบบนี้มาก่อนในชีวิต ไม่น่าแปลกใจที่ หลินลี่เฉียง เลือกที่จะไม่เชื่อฟังผู้อาวุโสของเขาและย้ายออกไปอยู่คนเดียว เขาได้พบมิตรภาพนี้
คลื่นอารมณ์พัดผ่านหัวใจของเธอ และ ซ่งเจีย ได้ศึกษา ฉินเฟิน อีกครั้ง เมื่อ ฉินเฟิน นอนหลับอยู่ตอนนี้ ร่างกายของเขาก็ส่งออร่าที่กดขี่และความตั้งใจในการต่อสู้ออกไป รัศมีและความตั้งใจในการต่อสู้จางหายไปทันที เมื่อตื่นขึ้น ออร่าที่เขาปล่อยออกมาในตอนนี้ไม่ใช่ออร่าที่น่าเกรงขามที่ผสมผสานกับสภาพแวดล้อมของเขาอีกต่อไป ออร่าของเขาก็แผ่วเบาราวกับปรมาจารย์ที่แท้จริง
ปรมาจารย์และยอดปรมาจารย์ต่างก็เป็นผู้เชี่ยวชาญ แต่มีความแตกต่างกันมากระหว่างทั้งสอง เฉพาะอัจฉริยะที่แท้จริงที่ติดต่อกับผู้คนในระดับนั้นเท่านั้นที่จะรู้ถึงความแตกต่าง
มันช่างเหลือเชื่อมากที่จะสามารถครอบครองออร่าของปรมาจารย์ได้ตั้งแต่อายุยังน้อย การครอบครองออร่าอันโอ่อ่าของปรมาจารย์นั้นยิ่งไม่เคยได้ยินมาก่อน โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากผู้เชี่ยวชาญระดับสามดาว
ข้างถนนเป็นร้านอาหารเล็กๆ ของแมคโดนัลด์ ซึ่งทั้งสี่คนนั่งอยู่ที่โต๊ะ หลินลี่เฉียง, เอนโซโรตะ และ ซ่งเจีย มองไปที่ ฉินเฟิน ราวกับว่าพวกเขากำลังดูสัตว์ประหลาด
คนเดียวกินบิ๊กแม็คลงไป 15 ตัวและโค้กอีก 5 ถ้วยในคราวเดียว และเขายังคงสั่งเพิ่มอีก ขอบเขตของสิ่งนี้ทำให้ผู้มีประสบการณ์และความรู้ทั้งสามคนตะลึง
"นาย…." หลินลี่เฉียง รวบรวมความคิดของเขา "พี่ชาย ไม่จำเป็นต้องกินอย่างหิวกระหายถึงแม้จะกินเวลานี้ก็ตาม ทุกสิ่งที่นายกินมีแคลอรีสูง ร่างกายของนายสบายดีไหม”
“ไม่มีปัญหาเลย ฉันหิวมากหลังจากนอนหลับไม่กี่วันนี้” ฉินเฟิน กิน บิ๊กแม็ค ตัวที่สิบหกของเขาเมื่อเขาพูดจบ
ความอยากอาหารมากขนาดนี้ก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้ทุกคนที่ดูสูญเสียความคิดในการกิน
เมื่อ หลินลี่เฉียง และเทพเจ้าน้ำแข็ง เอนโซโรตะ อยู่ใกล้ๆ ซ่งเจียจะไปสอบสวน ฉินเฟิน ไม่สะดวก เธอแค่มองเขาด้วยความอยากรู้ เธอสังเกตท่าเดินของ ฉินเฟิน อย่างระมัดระวัง เมื่อพวกเขาเดินไปตามถนนที่ไปร้านแมคโดนัลด์
คนส่วนใหญ่จะมีร่องรอยของการฝึกฝนในท่าเดิน ต้องขอบคุณการฝึกฝนที่พวกเขาทำ ซ่งเจีย ต้องการรู้ว่า ฉินเฟิน บ่มเพาะอะไรในโลกนี้ แต่เธอก็รู้สึกงุนงงมากขึ้นเมื่อเธอสังเกตเขามากขึ้น ฉินเฟิน ไม่ได้ซ่อนศิลปะและเทคนิคของเขาในการเดินเลย แต่ด้วยเหตุนี้ ซ่งเจีย จึงไม่เข้าใจสิ่งที่เธอเห็นจริงๆ
เธอเกิดมาในครอบครัวที่มีเกียรติ และปู่ของเธอเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านศิลปะการต่อสู้ที่ยิ่งใหญ่บนโลก ซ่งเจียมั่นใจว่าเธอจะสามารถเห็นประเภทของศิลปะการป้องกันตัวได้แม้ว่าเธอจะไม่สามารถบอกได้ว่ามันคือศิลปะการต่อสู้แบบใด
ตัวอย่างเช่น ในกรณีที่ไม่มีใครซ่อนทักษะและเทคนิคของพวกเขา ผู้ที่ฝึกฝนใน ระฆังทองคุ้มกาย จะให้ความรู้สึกเหมือนรถถังในการเดินต่อนักศิลปะการต่อสู้คนอื่น ๆ ที่มีการรับรู้อันทรงพลัง
บรรดาผู้ที่ฝึกฝนทักษะปักษาสวรรค์จะให้ความรู้สึกบางอย่างในการเดินของพวกเขาที่สามารถทะยานขึ้นไปในอากาศได้ตลอดเวลา
การเดินของ ฉินเฟิน นั้นพิเศษมาก มีร่องรอยของอารมณ์รุนแรงราวกับการบ่มเพาะในระฆังทองคุ้มกาย นอกจากนี้ยังมีร่องรอยของความไร้น้ำหนักเช่นจากการบ่มเพาะในทักษะปักษาสวรรค์ และยังมีร่องรอยของศิลปะภายในที่แท้จริงเช่นของไทชิ
สิ่งที่ร่างกายของ ฉินเฟิน สะท้อนออกมานั้นสามารถอธิบายได้อย่างกระชับดังนี้: การประนีประนอม!
แม้ว่าจะเป็นการผสมผสาน แต่ก็ทำให้ ซ่งเจีย รู้สึกถึงการผสมผสานระหว่างปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้ทั้งหมดภายใต้สวรรค์
หลอมรวมศิลปะการต่อสู้ทั้งหมดในโลก? ความคิดนี้แวบเข้ามาในหัวของซ่งเจีย เกือบจะทำให้เธอหัวเราะออกมา
สิ่งนี้เป็นไปได้อย่างไร? ฉินเฟิน เกิดในความยากจน แม้ว่าเขาต้องการรวมศิลปะการต่อสู้แนวดั้งเดิม ทั้งหมดเข้าด้วยกัน มันเป็นไปไม่ได้ภายใต้สถานการณ์ของเขา นอกจากนี้เขายังเด็กมาก ไม่ว่าเขาจะเป็นอัจฉริยะระดับพระเจ้ามากแค่ไหน มันก็เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะหลอมรวมศิลปะการต่อสู้แนวดั้งเดิม ทั้งหมดในโลก
ปู่ของเธอ ซ่ง เหวินตง ได้เพียงผสมส่วนหนึ่งของศิลปะการต่อสู้แนวดั้งเดิม และสร้าง เต๋าต่อสู้ของเขาเอง นี่อยู่ในระดับของปรมาจารย์ระดับสุดยอดแล้ว เป็นไปไม่ได้ที่เด็กผู้ชายที่อายุยังไม่ถึงยี่สิบปีจะทำอย่างนั้นได้
ขณะที่ซ่งเจียปฏิเสธการคาดเดาของเธอ เธอยังคงศึกษา ฉินเฟิน ซึ่งกำลังกินเบอร์เกอร์ที่สิบแปดของเขาในเวลานี้ ถ้าเขาไม่ใช่ปรมาจารย์ที่ผสมผสานศิลปะการต่อสู้ ทำไมออร่าของเขาจึงคล้ายกับปู่ของเธอเล็กน้อย?
แม้ว่าออร่าของเขาจะไม่สูงส่งเท่าคุณปู่ของเธอ แต่ก็มีร่องรอยของออร่าของปรมาจารย์
ซ่งเจีย ไม่เข้าใจ และการทดสอบ ฉินเฟิน คงไม่ดีนักหากให้ เอนโซโรตะ รู้ เธอได้แต่แอบสงสัยกับตัวเองว่าการเปลี่ยนแปลงในช่วงเวลาการนอนหลับเหล่านี้ช่างวิเศษเหลือเกิน
“ท่านผู้เฒ่าฉิน” หลินลี่เฉียง ถือถ้วยอย่างไร้กังวลขณะที่เขาถามอย่างขบขัน “ใกล้จะสอบเข้าแล้ว นายตัดสินใจว่าจะสอบเข้าโรงเรียนไหน”
“ฉันต้องการสอบมหาวิทยาลัยอันดับหนึ่งในเอเชีย” ฉินเฟินดื่มโค้กหนึ่งคำก่อนที่เขาจะพูดอย่างจริงจังว่า “ฉันจะเข้าได้หรือเปล่าก็ไม่รู้ ฉันจะไปเกณฑ์ทหารก่อนไปโรงเรียน ”
“เข้าร่วมกองทัพ?” หลินลี่เฉียง สำลักโค้กของเขา
ดวงตาของ เอนโซโรตะ เกิดความตกใจเล็กน้อยในขณะที่ ซ่งเจีย จ้องไปที่ ฉินเฟิน ด้วยดวงตาโปน ไม่ใช่เรื่องเลวร้ายที่จะเข้ารับราชการทหาร หลังจากสำเร็จการศึกษาระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย แต่ก็มีโอกาสไม่มากนักที่จะได้รับการเลื่อนตำแหน่งสำหรับผู้สำเร็จการศึกษาระดับมัธยมศึกษาตอนปลายในกองทัพ มันจะยากมาก อย่างมากที่สุดคนหนึ่งจะเสร็จสิ้นการรับราชการทหารและสหพันธ์จะส่งเงินชดเชยให้พวกเขา
“ทหารจัดหาอาหารและที่พัก และผู้ที่เกษียณจากกองทัพจะได้รับผลประโยชน์ชดเชยอย่างมาก มีโอกาสได้รับเงินค่าเล่าเรียนเต็มจำนวน และสหพันธ์จะอุดหนุนค่าเล่าเรียนอย่างน้อยครึ่งหนึ่งเป็นอย่างน้อย มันค่อนข้างคุ้มค่า” ฉินเฟิน อธิบายอย่างจริงจัง สำหรับคนเหล่านี้ที่มีภูมิหลังที่ลึกซึ้ง พวกเขาคงจะไม่เข้าใจเว้นแต่ ฉินเฟิน จะอธิบายให้ชัดเจน นี่เป็นกรณีมากขึ้นเนื่องจากพวกเขาทั้งหมดมีระดับอัจฉริยะในหลายแง่มุมของชีวิต อย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่สามารถเปรียบเทียบกับ ฉินเฟิน ในแง่ของความเป็นอิสระได้ เขาต้องเรียนรู้ที่จะพึ่งพาตนเองตั้งแต่เนิ่นๆ
“สมเหตุสมผลแล้ว~~” หลินลี่เฉียงหัวเราะและพยักหน้า “อาหารและเครื่องดื่มฟรี แถมยังมีเจ้าหน้าที่หญิงสวมเครื่องแบบทหารด้วย มันช่างวิเศษเหลือเกิน! ดูเหมือนว่าฉันต้องคิดเรื่องนี้ด้วย ฉันอาจต้องมี รูปแบบ ปล่อยให้ฉันลงทะเบียนเป็นนักเรียน”
“มันไม่ใช่สำหรับนาย” ฉินเฟิน พูดด้วยความมั่นใจอย่างยิ่งว่า “เป็นไปได้สำหรับนายที่จะมีโอกาสในวงกว้าง ไม่จำเป็นต้องเป็นทหารจากโรงเรียนมัธยมโดยตรง”
หลินลี่เฉียง พยักหน้าด้วยรอยยิ้ม เพื่อนแท้ควรทื่อด้วยความคิดเช่นนี้ นี่คือวิธีที่ผู้ชายควรเข้ากันได้