เซอิจิ เปิดระบบของเขาหลังจากที่วางสายชิอากิไป
ต้องขอบคุณคะแนนที่ได้รับมาอย่างไม่คาดคิดจากตัวเลือกใหม่ [ของขวัญ] เขาสามารถรวบรวม 75 คะแนนที่จำเป็นสำหรับการเปิดใช้สกิล กระสุนเวลา ได้ในคืนนี้!
เมื่อเทียบกับ [การกระทำ] ดูเหมือนว่าการเพิ่มคะแนนมันง่ายกว่าถ้าใช้เมนู [ของขวัญ] ... เขาควรจะไอดอลที่เป็นที่นิยมจริงๆเลยดีไหม ?
เซอิจิจินตนาการว่าสถานการณ์สมมุติอยู่ในใจของเขา เขาต้องร้องและเต้นอย่างกระตือรือร้นอยู่บนเวที แสดงอย่างเข้มข้น ฉากที่เปี่ยมไปด้วยอารมณ์อยู่บนเวที และเขาก็จะถูกล้อมรอบไปด้วยแฟน ๆ ตลอดเวลา... และอื่น ๆ
' อ๊ะ ผมอย่ามากก็เป็นแค่โอตาคุ !'
เขาตัดสินใจที่จะทำตามหัวใจของเขา
แม้ว่าเขาไม่ได้ไม่ชอบความรู้สึกที่ถูกยกย่อง แต่เขาตัดสินใจอย่างเด็ดขาดว่าจะไปในทางนี้ เขารู้สึกว่า ที่สุดแล้วมันจะทำให้เขาเหนื่อยและบางทีเขาอาจจะต้องเศร้ากับเรื่องนี้ .....
เซอิจิไม่ต้องการหาเลี้ยงชีพด้วยการประจบประเจงคนอื่น
ระบบนี่ก็เป็นแค่การโกงที่ช่วยให้เขาใช้ชีวิตได้ง่ายขึ้น ถ้าเขาทำสิ่งที่เขาไม่มีความสุดเพื่อให้ได้รับคะแนน งั้นมันก็ไม่น่าใช้งานอีก
มันเหมือนการพยายามให้ได้รับรางวัลจากเกมส์และต้องอดนอนโต้รุ่งเพื่อเก็บเลเวลครั้งแล้วครั้งเล่า มันเหมือนว่าเกมส์เล่นคุณมากกว่าที่คุณเล่นเกมส์
การได้รับคะแนนมากขึ้นเป็นสิ่งสำคัญ แต่มันก็ต้องมาจากสิ่งที่เขาชอบจริงๆ นั่นคือสิ่งที่เซอิจิเชื่ออย่างหมดใจ
นั่นก็คือการคิดตามเหตุผลง่ายๆ
และในตอนนี้เขาก็ได้รับความสามารถที่เขาอยากได้มานานแล้ว
เหมือนกับตอนที่เขาซื้อและเปิดใช้งานการ์ด [ต่อสู้], มีแสงหมุดรอบๆการ์ด ขณะที่มันได้ลอยมาอยู่ตรงหน้าเขา เงาสีดำได้เปลี่ยนเป็น การ์ดที่มีรูปกระสุนเงินนับไม่ถ้วนอยู่บนการ์ด
เปิดใช้งาน!
ในเวลานี้ เซอิจิได้เตรียมใจกับสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อไป เขาได้กัดฟันขณะที่นอนบนเตียงขณะที่สมองกำลังดูดซับความรู้ ....
เขาฟื้นสติในเวลาต่อมา
' การเรียนรู้แบบนี้มันเลวร้ายมากจริงๆ ' เขานวดหัวเพื่อบรรเทาอาการปวด
เซอิจิ ยืนขึ้นและค่อยๆสังเกตรอบๆตัว
เขารู้สึกว่าตัวเขาเองนั้นเปลี่ยนแปลงไปแบบบอกไม่ถูก มีปัญหาอยู่แค่ข้อเดียว เขาควรจะทดสอบความสามารถใหม่นี้ยังไงดี ?
' ผมคงไม่วิ่งไปที่สี่แยกให้รถยนต์ชนแน่ งั้นผม ... ?'
เซอิจิได้คิดขึ้นภายในไม่กี่วินาที
เขาเดินไปที่ครัวของอพาทเมนท์และหยิบมีดหั่นผัก ตรงส่วนที่เป็นเหล็กได้ส่องประกายออกมา
เซอิจิหยิบมีดมากลางห้องก่อนที่จะหายใจลึกๆเพื่อเตรียมตัว
จากนั้น เขาก็โยนมีดไปด้านบน
มีหมุนขึ้นไปด้านบนด้วยความเร็วสูง มันเกือบทะลุเพดานก่อนที่จะตกลงมาใส่เซอิจิ
เซอิจิเพ่งความสนใจเต็มที่ไปยังมีดที่ตกลงมา
ความรู้สึกการเผาไหม้อย่างฉับพลันกระชากเข้าสู่ร่างกายของเขา เปิดใช้งานพลังแฝงที่ซ่อนอยู่ในตัวเขาออกมา
[กระสุนเวลา], เปิดใช้งาน!
กระแสไฟฟ้าเบาๆไหลผ่านทั่วร่างของเขา
หลังจากนั้น เซอิจิรู้สึกว่ามีดที่ตกลงมาอย่างรวดเร็วได้ค่อยๆช้าลง
มันเหมือนกับหนังที่มีฉากสโลโมชั่นสำหรับผู้ชม
เขาสามารถมองเห็นการหมุนของมีดแต่ละเล่มได้อย่างชัดเจน เขาสามารถบอกได้ว่ามีดจะตกลงตรงไหน มือของเขาแกว่งเข้าไปหามีดที่ควงอยู่โดยไม่ได้รับบาดเจ็บ!
มันเหมือนกับคนที่ใช้ดาบสามเล่มในวันพีชสามารถทำได้ (โซโลจากมังงะวันพีช)
แต่ตัวละครอาศัยโชคที่มีอย่างเหลือล้น ขณะที่เซอิจิพึ่งพาทักษะใหม่ของเขา !
มีดที่กำลังจะตกพื้นอยู่ห่างมือเขาไปแค่ไม่ถึงเซ็น
เซอิจิใช้เท้าเอื้อมออกไปจับมีดด้วยน้ำโป้งขวาก่อนที่มันจะตกพื้น
[กระสุนเวลา] สิ้นสุดลงแล้ว
เซอิจิรู้สึกเหมือนร่างของเขาหนักและหายใจอย่างลำบาก มันเหมือนกับว่ามีสวิสต์ปิดการใช้พลังงานในร่างกายของเขา
นั่นคือราคาทีี่ต้องจ่ายถ้าต้องการใช้ [กระสุนเวลา] ความสามารถที่ก้าวข้ามขีดจำกัด... หลังจากที่มันสิ้นสุดลงร่างกายของเขาจะอ่อนแอลงชั่วคราวเป็นระยะเวลาหนึ่ง
อืม ตราบเท่าที่เขาได้พักผ่อนเพียงพอ เซอิจิฟื้นร่างกายอย่างรวดเร็วด้วยความแข็งแกร่งในปัจจุบัน
แต่ถ้าเขาใช้ [กระสุนเวลา] อีกครั้งในช่วงเวลาที่อ่อนแอ มันจะดึงกลังงานของเขามากขึ้นไปอีก
เซอิจิคิดว่าถ้าเขาใช้มันหลายๆครั้งในเวลาไม่นาน มันอาจทำให้เขาตายได้!
แต่ถ้าเขาเจอสถาการณ์อันตราย เขาน่าจะใช้แค่ Load เป็นอย่างแรก
เมื่อใดก็ตาม ขณะที่เปิดใช้งานการ์ด[ุต่อสู้] สกิลนี้แข็งแกร่งกว่าที่เซอิจิคิดเอาไว้ ทำให้เขารู้สึกว่าเขาเลือกมันได้ดี!
แน่นอนว่า มันเป็นตัวเลือกที่ดี ! มันเพราะเซอิจิได้รับมมันมาในราคาครึ่งหนึ่ง -75 แทนที่จะเป็น 150 คะแนน!
ดังนั้น ไม่ว่ายังไง มันก็เป็นการแลกเปลี่ยนที่ยอดเยี่ยม
เซอิจิ เปิดระบบของเขาอีกครั้ง มีความรู้สึกพอใจอยู่ท่วมท้ม
มันไม่เหมือน ตอนที่เขาซื้อการ์ด [ต่อสู้] ไม่มีตัวเลือกใหม่ปรากฏในระบบของเขา
นี่คือสิ่งที่เซอิจิคาดเอาไว้อยู่แล้ว อย่าลืมว่า [กระสุนเวลา] เป็นเพียงการ์ดสกิลที่ได้มาจากรางวัล ไม่ใช่การ์ดตัวเลือกที่ออกมาตามลำดับขั้น ถ้าเขาต้องการความสามารถใหม่ ๆ เช่น [กระสุนเวลา lvl 2] เขาน่าจะต้องใช้กิจกรรมพิเศษหรือแข็งแกร่งมากขึ้นในการปลดล๊อคมัน
เซอิจิเริ่มคิดถึงความสามารถต่อไปที่จะแลก หลังจากได้ยืนยันแน่ชัดแล้วว่าไม่มีตัวเลือกใหม่ปรากฏขึ้นมาอีก
' ผมน่าจะเพิ่มพลังต่อสู้หรือเริ่มพัฒนาอย่างอื่นก่อนดี เมื่อคิดถึงส่งที่ผมอาจเผชิญหน้าอีกในอนาคต บางทีการเพิ่มความสามารถในการต่อสู้มันน่าจะทำให้วางใจได้มากขึ้น แต่ ... '
แม้จะมีตัวเลือกใหม่ [ของขวัญ] เซอิจิยังรู้สึกว่า เขาไม่สามารถรอบรวมคะแนนได้รวดเร็วพอ
แทนที่จะเพิ่มพูนทักษะจากตัวเลือกในหมวดสกิล [ต่อสู้] บางทีเขาน่าจะเปิดใช้งานหมวดอื่นๆเพิ่มขึ้นแทน แล้วเขาจะมีตัวเลือก [การกระทำ] มากขึ้นเพื่อที่จะรวมรวมคะแนนได้รวดเร็วขึ้น ส่งผลให้มีสกิลมากขึ้นอย่างรวดเร็ว ?
"นี่เป็นเกมแนววางแผน... ผมน่าจะสร้างกองกำลังที่แข็งแกร่งขึ้น และ เพิ่มความสามารถทางทหาร หรือ ผมจะเพิ่มการผลิต แล้วผมจะจ้างกองทัพระดับสูงขึ้นในอนาคต ... ตัดสินใจแบบนั้นละกัน "เซอิจิบ่นพึมพำกับตัวเอง
เขานึกไปถึงเกมส์วางแผนการรบที่ใช้เวลาเล่นไปอย่างมากมายในชีวิตก่อนหน้านี้ของเขา
เกมที่ซับซ้อนอย่างน่าประหลาดด้วยกลยุทธ์การพัฒนาที่เป็นไปได้อย่างมากมาย ทุกๆก้าวที่ผู้เล่นเลือกจะส่งผลต่อไปในอนาคต
ความรู้สึกประสบความสำเร็จขึ้นมาอย่างฉับพลันส่งผลให้ผู้เล่นเกมส์ไม่อาจหยุดตัวเองได้ทำให้เขาเล่นมันเหมือนติดยา
" อีกตาเดียว ... อ้าก แสงข้างนอกขึ้นมาตั้งแต่เมื่อไรเนี่ย?" นี่คือประโยคที่เกิดขึ้นบ่อยจากผู้ที่ได้เสพติดเกมส์
เซอิจิเล่นเกมในชีวิตที่ผ่านมาเช่นกัน ไม่ลึกมากนัก แต่เขาก็รู้พื้นฐาน
ในทางกลับกัน เขาเชื่อว่าแม้ว่าเกมดังกล่าวมีทางเลือกมากมาย แต่มีเพียงสองทางหลักที่ให้เลือก ความแข็งแกร่งในทันทีหรือสะสมทรัพยากรเพื่อที่จะแข็งแกร่งขึ้นในเวลาต่อมา
ในเกมนั้น เขาเลือกตัวเลือกหลังเสมอ
สำหรับสถานการณ์ปัจจุบัน ... เซอิจิ เหลือบไปที่ระบบของเขาอย่างลังเล ในที่สุดเขาก็ตัดสินใจได้
"ผมไม่รู้นี่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นในอนาคต ดังนั้นผมจึงไม่มีทางที่จะตัดสินใจได้อย่างถูกต้อง
ถ้าแบบนี้ ผมน่าจะทำอย่างที่ผมตั้งใจจะทำในตอนแรก !
นอกจากนี้ เขาแค่ save ในเวลานี้ไว้ก่อนก็ได้ เขาเตรียมตัวเอง
' คร้งหน้า ผมจะเลือกแลกกับ [ วิชาการ - การเปิดใช้งานการเขียน ].'
ด้วยสถานะ [วิชาการ] ของ เซอิจิ มีค่าสถานะที่สูง จะทำให้เขาสามารถทำคะแนนได้มาก
เขานั้นเต็มมไปด้วยความหวังว่ามันอาจจะเกิดเหตุการณ์บางอย่างหลังจากที่เขาได้เปิดใช้งาน ความสามารถ [เขียน] !
ถ้าเขามีทักษะนี้ เขาก็อยากเขียนนิยายของตนเอง ... ไลท์โนเวล !
นิยายนี้ไม่ได้ตามมาจากโลกก่อนหน้าของเขา เขาต้องการสร้างเรื่องราวใหม่ มันจะเป็นเรื่องราวของตัวเขาเอง เรื่องราวที่ทุกๆคนต้องการจะอ่านมมัน !
แทนที่จะเป็นแค่คนอ่าน เซอิจิตัดสินใจที่จะเขียนหนังสือที่เขาชอบเอง นี่เป็นความฝันที่เขายังทำไม่สำเร็จในชีวิตก่อนหน้า
ในโลกใหม่นี้ เขารู้สึกถึงความฝันของตัวเองได้อย่างชัดเจน !
ไม่อย่างงั้น มันจะแตกต่างอะไรกับชีวิตคนธรรมดาก่อนหน้านี้ของเขา คนธรรมดาที่ไม่น่าจดจำ !?
' บนโลก ผมก็แค่ปลาขี้เกียจที่ด้านล่างทะเลสาบ ... ถึงเวลาแล้วที่ผมต้องขึ้นฝั่งซะที ' รอยยิ้มของ เซอิจิ ขยายกว้างขึ้น ในขณะที่เขาพิจารณาความเป็นไปได้ที่ไม่มีที่สิ้นสุดในอนาคต
By ZetTransation
ติดตามอัพเดทและแนะนำการแปลได้ที่นี่นะครับ