px

เรื่อง : เทพอสูรบรรพกาล -Ancient Strengthening Technique
บทที่ 78 - ไป๋ลี่ จิงเว่ย


บทที่ 78 - ไป๋ลี่ จิงเว่ย

"พี่สาวอวี้ ไม่ทราบว่าจะรบกวนให้พ่อครัวนำปลาดำสองตัวมาให้กับชายชราที่น่านับถือคนนี้ได้หรือไม่"ชิงสุ่ยยิ้มขณะที่มองไปยังอวี้เหอ

อวี้เหอ พยักหน้าแล้วเดินออกไปทำตามที่ชิงสุ่ยต้องการ

ชิงสุ่ย เดินไปที่โต๊ะของชายชราและเขาก็ถามว่า "ข้าน้อยอยากทราบว่า ไม่ทราบว่าท่านอาวุโสมองข้าน้อยด้วยเหตุผลใด?" ชิงสุ่ยถามคำถามที่เขาต้องการถาม ก่อนจะนั่งลงข้างชายหนุ่มอีกคน

" โอ้ไม่มีเรื่องอะไรสำคัญเลย ตัวข้าเองนั้นรู้สึกว่าเราโชคดีที่ได้พบกัน ไม่ว่าจะเพราะอะไร ในครั้งแรกที่ข้านั้นมองดูน้องชายตัวน้อย ข้าก็รู้สึกได้ว่าพวกเรามีสัมพันธ์พิเศษต่อกัน"ชายชราพูดขึ้นมาด้วยความปิติยินดี เสียงที่เปล่งออกมานั้นมีความเมตตาจะทำให้ผู้อื่นรู้สึกสบายใจ

"ข้าน้อยเองคงไม่อาจรับคำเชิญชมของท่านอาวุโสได้ ท่านอาวุโสสามารถเรียกข้าว่า ชิงสุ่ย หรือว่าจะเป็นน้องชายตัวน้อยอย่างเดิมก็ได้ ข้าน้อยรู้สึกว่ามันมีโชคชะตาบางอย่างที่ทำให้ตัวข้าน้อยเองได้พบกับผู้อาวุโสในวันนี้"ชิงสุ่ย ถูศรีษะของตัวเองในขณะที่เขาตอบ

"ชิงสุ่ย เป็นชื่อที่ดี ตัวข้าชื่อ ไป๋ลี่ จิงเว่ย และนี่คือหลานของข้า ไป๋ลี่ อูเฟิง พวกข้ามาพักผ่อนที่นี่ ข้ารู้สึกว่าชื่อของพวกข้านั้นมีความพิเศษกับเมืองร้อยไมล์ (ชื่อภาษาจีนเมื่องร้อยไมล์คือ เมือง ไป๋ลี่ เฉิง) แล้วเมื่อเร็วๆนี้ พวกข้าได้ยินมาว่าโรงเตี๊ยมแห่งนี้มีชื่อเสียงมากในเรื่องเนื้อปลาสีดำ พวกข้าจึงเดินทางมาเพื่อต้องการที่จะเพลิดเพลินกับรสชาติอาหารนี้ แต่มันช่างน่าอนิจจา ที่จำนวนปลามีน้อยกว่า 10 ตัว และทั้งหมดนั้นถูกขายไปหมดสิ้นแล้ว ช่างน่าเสียดายข้าคงต้องรอจนกว่าจะถึงวันพรุ่งนี้" ไป๋ลี่ จิงเว่ยอธิบายอย่างนุ่มนวล

ชายชราคนนี้เป็นคนที่อัธยาศัยดี ในฐานะที่เป็นผู้บ่มเพาะในระดับปราณเทวะเซียนเทียน แม้ว่าช่องทางเดินพลังปราณและจุดตันเถียนออกเขานั้นมีข้อบกพร่องจนได้รับความทุกข์ทรมาน แต่เขาก็สามารถใช้พลังและสถานะของเขา เพื่อที่จะได้ลิ้มรสชาติปลาดำได้อย่างง่ายดายโดยที่เขาไม่จำเป็นต้องมานั่งรอตามกฎ

"ท่านผู้อาวุโส บังเอิญว่าข้ารู้จักกับเจ้านายของที่นี่ ดังนั้นท่านไม่ต้องกังวล ท่านจะสามารถเพลิดเพลินกับรสชาติปลาได้ในเร็วๆนี้"ชิงสุ่ยพูดอย่างเขินอายเล็กน้อยเนื่องจาก เขานั่นเองเป็นคนที่จัดหาปลาดำเหล่านั้น

" โอ้ ถ้าเป็นแบบนั้นก็เยี่ยมมากเลยสำหรับข้า บอกได้เลยว่ามันเป็นโชคดีที่ข้าได้พบกับเจ้าในวันนี้!!! เยี่ยมจริงๆ ข้านั้นชักจะทนรอเพื่อจะลิ่มรสปลาที่อร่อยตามข่าวลือไม่ไหวเสียแล้ว"ไป๋ลี่จิงเว่ยหัวเราะ

"ถ้าพวกเรามีพลังมากพอเราก็สามารถมีความสุขกับรสชาติของปลาได้ ท่านปู่ ท่านไม่ควรจะพูดอะไรมากมายกับเขา เราไม่ควรพึ่งพาความช่วยเหลือจากคนภายนอก!!" ไป๋ลี่ อูเฟิง ยกถ้วยสุราขึ้น และพูดอย่างไร้ความสุข

"อูเฟิง เหตุผลที่ข้าพาเจ้ามาที่นี่ ก็คือให้เจ้าไปเปิดหูเปิดตาเห็นสถานที่ต่างๆและเรียนรู้วิธีการตอบโต้พูดจากับคนอื่น ความแข็งแกร่งนั้นหาใช่คำตอบในทุกสิ่งทุกอย่าง มันจะเกิดอะไรขึ้นถ้าเจ้าเจอปัญหาที่ไม่สามารถแก้ไขได้ด้วยพละกำลัง? แล้วเจ้าจะทำอย่างไร?" ไป๋ลี่ จิงเว่ย ค่อยๆสั่งสอนหลานชายของเขา

ชิงสุ่ยมองไปที่ไป๋ลี่จิงเว่ยที่แสดงออกถึงความฉลาดและมองการณ์ไกล ชิงสุ่ยรู้สึกว่าชายชราคนนี้ต้องผ่านประสบการณ์มามากมายและเข้าใจถึงสิ่งต่างๆ เมื่อมองผ่านสายตาที่โศกเศร้าและเบื่อหน่ายของไป๋ลี่จิงเว่ย ชิงสุ่ยรู้สึกชื่อไม่ได้ ราวกับว่าเขาได้จ้องมองช่วงเวลาบางอย่างผ่านสายตาของผู้อาวุโสคนนี้

"อูเฟิง จดจำคำสอนนี้เอาไว้ ถ้าเจ้าต้องการที่จะสร้างรากฐานที่มั่นคงให้กับตัวเองในโลกร่างทวีปแห่งนี้ เราจะต้องบรรลุสิ่งที่ยิ่งใหญ่เหล่านี้ นั่นก็คือ การสร้างความสัมพันธ์กับเหล่ามนุษย์คนอื่นๆ เพราะหากเจ้าใช้กำลังในการแก้ไขปัญหา แล้วเจ้าเจอผู้ที่แข็งแกร่งกว่า เราจะพบกับความตายที่เป็นผลลัพธ์อย่างแน่นอน"

" ข้าเข้าใจแล้วขอรับท่านปู"

ไป๋ลี จิงเว่ยยิ้มและกล่าวต่อไปว่า "เจ้านั้นมักจะอยู่เพียงแต่ในบ้าน ค่อยมุ่งมั่นในการฝึกฝนบ่มเพาะลมปราณ และมองผู้ที่อยู่ต่ำกว่า อย่างไรก็ตามมันจะมีผู้ที่แข็งแกร่งกว่าเจ้าเสมอ เจ้าคิดว่าเจ้าแข็งแกร่งแค่ไหนกันในมวลหมู่เหล่าเยาวชนรุ่นเดียวกับเจ้า"

ไป๋ลี่ อูเฟิง ลดศีรษะลงและตอบกลับไปว่า "พลังของหลานนั้น แข็งแกร่งเท่ากับคนนับ 10 คน ข้ามั่นใจว่าไม่มีผู้ใดที่อายุต่ำกว่า 30 ปี ในอาณาจักรชางหลาง ที่มีความสามารถมากพอที่จะเอาชนะข้าได้"

"อูเฟิง เจ้าคิดว่า เจ้าเป็นคนที่ไม่อาจมีผู้ใดที่ระดับพลังต่ำกว่าพลังปราณเทวะเซียนเทียนจะสามารถแข็งแกร่งเทียบเท่าได้ใช่หรือไม่? วิธีคิดของเจ้านั้นช่างไม่ต่างอะไรจากกบที่อาศัยอยู่แค่ในบ่อน้ำของตัวเองเลย ไม่ต้องกล่าวถึงอาณาจักรชางหลางเลย ที่นั่นมีคนมากกว่านับ 10 คนที่สามารถบรรลุในระดับขั้นปราณเทวเซียนเทียนก่อยอายุจะถึง 30 ปี แม้แต่ชายหนุ่มที่นั่งอยู่ข้างๆเจ้านั้นก็สามารถทำให้เจ้าพ่ายแพ้ได้ภายใน 10 กระบวนท่า"

สายตาที่แหลมคมของไป๋ลี่อูเฟิง จ้องเขม็ดไปยังชิงสุ่ย ดวงตาที่ขุ่นเคืองของเขาเต็มไปด้วยความสงสัย อย่างไรก็ตาม คำพูดที่ออกจากปากปู่ของเขา ไม่เคยมีความเท็จ แต่เขาก็พบว่ามันยากที่จะยอมรับว่าในสถานที่เล็กๆอย่างเมืองร้อยไมล์ จะมีคนสามารถชนะตัวเขาเองได้

ชิงสุ่ยรู้สึกประหลาดใจมาก เนื่องจากเขาไม่ได้คาดหวังเลยว่าจะถูกลากเข้าไปในบทสนทนาของไป๋ลี่จิงเว่ย เพลงแค่มองท่าทีของไป๋ลี่อูเฟิง ชิงสุ่ยรู้ว่าไม่ช้าก็เร็วชายหนุ่มคนนี้จะต้องมาตามให้เขาเป็นคู่ฝึกซ้อม

"ผู้อาวุโส เลิกล้อเล่นเถอะ"ชิงสุ่ยหัวเราะออกมาเสียงดัง

ไป๋ลี่จิงเว่ยยิ้มกลับ แต่ในสายตาของเขานั้นรอบล้อมไปด้วยภูมิปัญญา ชิงสุ่ยรู้สึกว่าความรักทั้งหมดของเขาค่อยๆเปิดเผยต่อหน้าชายชรา

ในขณะนั้น ข้ารับใช้ที่น่ารัก 2 คน ได้นำปลาสีดำที่เป็นตัวก่อความวุ่นวายภายในเมืองร้อยไมล์ มาให้กับพวกเขา กลิ่นหอมเย้ายวนชวนรับประทานอบอวลไปรอบรอบตัวโรงเตี๊ยม ทำให้ลูกค้ารายอื่นมองไปยังกลุ่มพวกเขาด้วยสายตาที่อิจฉา

"กลิ่นของมัน ช่างน่าพิสมัยอย่างยิ่ง ชายชราผู้นี้เดินทางไปที่อื่นมามากมาย แต่กลับไม่เคยได้กลิ่นอะไรที่หอมยั่วยวนขนาดนี้" ไป๋ลี่จิงเว่ย มองปลาสีดำอย่างตั้งใจ

"เชิญ ชิงสุ่ย อูเฟิง พวกเรามาร่วมรับประทานอาหารและพูดคุยแลกเปลี่ยนเรื่องราวกันเถอะ!!"

ชิงสุ่ยหยุดกินหลังจากที่กินเข้าไปได้ 2 คำ ในขณะที่เขากำลังมองดูปู่และหลานทั้งสองกินปลาอย่างเอร็ดอร่อย

"ข้าผิดไปแล้ว ไม่ต้องแรกข้าคิดว่าโรงเตี๊ยมเทวโลกสุราลัย ในอาณาจักรชางหลาง จะมีสุราและอาหารที่ดีที่สุด อย่างไรก็ตามพวกมันไม่อาจเปรียบเทียบได้กับปลาสีดำตัวนี้เลย แม้ว่ามันจะมีกลิ่นที่คล้ายกัน แต่เมื่อข้าได้ลิ้มรสรสชาติมันแล้ว ข้าสามารถบอกได้ถึงความแตกต่างที่ชัดเจนอย่างยิ่ง!!!"ไป๋ลี จิงเว่ยจากอย่างไม่ตั้งใจในขณะปากของเขานั้นเต็มไปด้วยเนื้อปลา

"แท้จริงแล้ว ถ้าเราไม่คิดเลยว่าการเดินทางมาที่เมืองร้อยไมล์ในครั้งนี้จะได้รับประโยชน์ขนาดนี้ ไม่เพียงเราจะได้ลิ้มรส รสชาติปลาแห่งสวรรค์ตัวนี้ ข้ายังได้รู้จักเพื่อนใหม่เช่นเจ้า ชิงสุ่ยมา พวกเราขอคาราวะให้กับเจ้าหนึ่งจอก" ไป๋ลี่จิงเว่ยยกถ้วยสุราขึ้น

ชิงสุ่ย รีบยกถ้วยสุราขึ้นเช่นกัน " ท่านผู้อาวุโส ไม่ทราบว่าท่านมาจากอาณาจักรชางหลางใช่หรือไม่" ชิงสุ่ยถาม

"อ่า ใช่แล้ว ที่เจ้ากล่าวมานั้นถูกต้อง เจ้าอยากรู้อะไรอีกหรือไม่? ชายชราผู้นี้เรียกได้ว่ารอบรู้แทบทุกสิ่งทุกอย่างในอาณาจักรชางหลาง ก็อย่างที่บอกไปว่าเรานั้นโชคดีที่ได้พบกับเจ้าหน้าที่แห่งนี้ ถ้าน้องชายมีปัญหาอะไรที่ต้องการความช่วยเหลือ เจ้าแค่บอกข้า เพราะในอาณาจักรชางหลาง ค่ายังคงพอมีสถานะพิเศษบ้าง"ชายชราสังเกตสีหน้าของชิงสุ่ยและรู้ว่า ชิงสุ่ยมีบางอย่างที่ค้างคาใจและอยากจะถามเขา

"ท่านผู้อาวุโส ท่านรู้ระดับความแข็งแกร่งของตระกูลเยียนที่อยู่ในนครเยียนภายใต้อาณาจักรเยียนเจี้ยงหรือไม่??"

 

 

รีวิวผู้อ่าน