บทที่ 83 - ร้านช่างตีเหล็กอัคนีผลาญเมฆา
เมื่อทราบว่าแก่นแท้สกัดทองคำที่ในเมืองเขานั้นมีมูลค่ามากกว่า 2 ล้านเหรียญทองคำ ความรู้สึกร่ำรวยน่าทึ่งต่างๆถาโถมเข้ามาสู่ชิงสุ่ย
แก่นแท้สกัดทองคำนอกจากต้องใช้ทองคำจำนวนมากในการสกัดแล้วมันยังเป็นสิ่งที่พบได้ในส่วนที่ลึกที่สุดของเมืองทองคำอีกด้วยอย่างไรก็ตามโอกาสที่จะเกิดเรื่องเหล่านี้นั้นถือได้ว่ามีค่าที่ต่ำมาก
แก่นแท้สลับทองคำเป็นรูปแบบทองคำที่บริสุทธิ์ที่สุด มันสามารถดูดซับพิษหรือแม้กระทั่งขับไล่เหล่าอสูรปีศาจได้ เนื้อเพลงแค่นั้นหากนำแก่นแท้สกัดทองคำมาหล่อหลอมทำเป็นอาวุธ หรือเพียงแค่น้ำแก่นแท้สกัดทองคำมาเคลือบชั้นผิวหาอาวุธ มันจะทำให้อาวุธนั้นมีความคมหาที่เปรียบไม่ได้ และมันจะยกระดับอาวุธจากระดับต่ำให้เป็นระดับสูงได้ในทันที องค์ประกอบ 5 ธาตุทั้งหมดนั้น แร่ธาตุทองคำถือเป็นแร่ธาตุที่มีความแหลมคมที่สุด
ในขณะที่จ้องมองแก่นแท้สกัดทองคำในมือของเขา ชิงสุ่ยคาดคะเนน้ำหนักของมันได้ว่ามันหนักประมาณ 1 จิน เขาจึงกล่าวกับตัวเองว่า "สิ่งนี้มันสามารถทำอะไรได้บ้าง? หลอมทำเป็นอาวุธ แค่นำมาเคลือบผิวอาวุธข้าก็ไม่แน่ใจว่ามันจะเพียงพอหรือไม่?"
อันที่จริงแล้วความเข้าใจของชิงสุ่ยนั้นค่อนข้างผิด ความเป็นจริงแก่นแท้สกัดทองคำในเมืองเขานั้นเพียงพอที่จะรออาวุธหรือกรอกอย่างน้อยได้ถึง 3 ชิ้นและยังคงมีมากเหลือพอที่จะใช้ปรับแต่งหรือยกระดับอาวุธที่สร้างขึ้นมาได้อีก
อาวุธเพียงหนึ่งชิ้นที่ถูกสร้างขึ้นมาจากมัน คือได้ว่าเป็นยิ่งกว่าสมบัติอันล้ำค่า หากใช้แก่นแท้สกัดทองคำทั้งหมดเพื่อสร้างอาวุธและชุดเกราะ มันมีโอกาสสร้างความโกลาหลในโลก 9 ทวีปใบนี้ได้แน่นอนแต่มันยังคงไม่มากพอที่จะให้ใช้จ่ายได้อย่างฟุ่มเฟือยแบบนั้น
"อ้า ข้ายังไม่ได้คิดถึงขั้นหลอมอาวุธหรือว่าเครื่องอาวุธใดใดเลย ข้าเองก็ไม่ได้ใช้อาวุธใดใดทั้งสิ้น ว่าแต่ข้าจะทำอะไรกับมันได้บ้าง?"ชิงสุ่ยคุณคิดขณะที่มองไปยังแก่นแท้สกัดทองคำในมือเขา
"ข้ารู้แล้ว!!! เข็มทองคำ!! เข็มแก่นแท้แห่งทองคำ!!!"ชิงสุ่ยกล่าวออกมาอย่างมีความสุข
ชิงสุ่ยยิ้มในที่สุดเขาก็รู้ว่าเขาต้องการอะไร เข็มฝังเข็มทองคำ!!ปรากฏขึ้นในทะเลแห่งปัญญาของเขา เขามองเห็นเป็นเข็มทองคำทั้ง 7 เล่ม ที่บางราวกับเส้นผม แต่แข็งดุจเหล็กกล้า
เขาเริ่มต้นกลั่นแก่นแท้ทองคำเพิ่มเติม และเตรียมตัวสร้างเข็มที่ทำมาจากแก่นแท้สกัดทองคำ แม้ว่าอาวุธที่เขาได้สร้างขึ้นนั้นมันจะเล็กและบางกว่าอาวุธชนิดอื่นๆ แต่มันก็ยังคงเป็นสมบัติที่สุดแสนจะล้ำค่า
ชิงสุ่ยไม่เคยคิดที่จะแลกเปลี่ยนแก่นแท้สกัดทองคำเป็นเงิน เขารู้ว่าเมื่อเขาสร้างเข็มทองคำขึ้นมาแล้ว มันจะต้องมีประโยชน์มากและคุ้มค่ามากกว่าการแปรมันเป็นเงิน
หลังจากการตัดสินใจ เขาก็ตัดสินใจที่จะสร้างเข็มทองคำศักดิ์สิทธิ์ ชิงสุ่ยรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่ง แน่นอนจากประสบการณ์ทั้งสองโลกของเขา เขารู้ว่าการที่มีทรัพย์สมบัติโดยไร้ซึ่งอำนาจนั้นจะเป็นการปูทางไปสู่ความหายยานะเท่านั้น นั่นจึงเป็นเหตุผลหนึ่งที่เขาไม่ต้องการแลกแก่นแท้สกัดทองคำเพื่อสร้างความมั่งคั่งโดยตรง หลังจากไตร่ตรอง มันจะไม่ดีกว่าหรือ ถ้าเขามีบางอย่างที่สามารถรักษาผู้อื่นได้ และรักษาผู้ที่ทรงอำนาจอย่าง ไป๋ลี่จิงเป่ย เพื่อทำให้เขารู้สึกว่าติดหนี้ชีวิตแทน?
ทันใดนั้นรอยยิ้มก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของชิงสุ่ย หลังจากคบคิด เขาจะสามารถสร้างเข็มทองคำศักดิ์สิทธิ์ที่ปรากฏขึ้นในทะเลแห่งปัญญาของเขาได้อย่างไร? ในเมื่อเขาไม่มีแม้กระทั่งแม่พิมพ์หรือแบบหล่อ ที่ดีพอสำหรับสร้างเข็มทองคำศักดิ์สิทธิ์ขนาดเท่าเส้นผม
เขาจึงลืมและเพิกเฉยพวกมันไปก่อน สำหรับเขาตอนนี้ยังคงตั้งหน้าตั้งตากลั่นและเปิดใช้งานเปลวเพลิงแรกเริ่มอย่างเต็มขีดจำกัด ชิงสุ่ยยังคงกัดฟันและทำตามเป้าหมายต่อไปแม้ว่าเปลวเพลิงแรกเริ่มนั้นจะเผาผลาญและดูดซับพลังจากร่างกายของชิงสุ่ย ถึงแม้ว่าเปลวเพลิงแรกเริ่มนั้นจะสามารถปรับแต่งทุกสิ่งทั้งปวงได้ แต่เมื่อขึ้นอยู่กับความแข็งแกร่งของชิงสุ่ยในปัจจุบัน มันยังคงมีบางสิ่งบางอย่างที่เขาไม่สามารถปรับแต่งมันได้ แต่อย่างไรก็ตาม การปรับแต่งแก่นแท้สกัดทองคำนั้นเขายังคงพอสามารถเทียบปรับแต่งมันได้
ในเวลาไม่ช้า แก่นแท้สกัดทองคำในมือของชิงสุ่ยก็เริ่มแปรสภาพการเป็นของเหลวไร้ซึ่ง สิ่งเจือปน สีเหลืองทองเปล่งประกายสาดแสงออกมาจากมัน
ชิงสุ่ยค่อยๆดับเปลวเพลิงเล็กเริ่มอย่างช้าๆ เขาตั้งใจที่จะไปร้านช่างตีเหล็กในวันพรุ่งนี้เพื่อตามหาแม่พิมพ์ที่สามารถสร้างเข็มทองคำศักดิ์สิทธิ์ที่ปรากฏในทะเลแห่งปัญญา และหลังจากนั้นเขาจะเริ่มสร้างเข็มทองคำได้
เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว เขาได้ใช้เวลาไปกว่า 10 วันภายในดินแดนยกยุพราชอมตะ ในระหว่างขั้นตอนการปรับแต่งนั้น กระบวนการรู้แจ้งได้เกิดขึ้นทำให้เขาได้รับประโยชน์มากมายจากเปลวเพลิงแรกเริ่ม นี้ถือได้ว่าเป็นการยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว ได้ทั้งปรับแต่งแก่นแท้ทองคำ อีกทั้งยังได้พัฒนา เคล็ดวิชาเปลวเพลิงบรรพการหยิน-หยาง อีกด้วย
หลังจากนั้นชิงสุ่ยก็เริ่มฝึกฝนเคล็ดวิชากระบี่เจาะทะลวงรวมถึงเริ่มควบคุมจุดต่างๆในการใช้กำลัง ในขณะที่เขาค่อยๆเคลือบพลังปราณลงบนปลายดาบของเขา มันเริ่มทำให้อาวุธของเขาที่เปรียบดังไข่สามารถต่อกรกับหินได้
ในช่วงเวลาที่ชิงสุ่ยได้ปะมือกลับเหวินเหรินอูซวง มันทำให้เขาดูเหมือนจะเข้าใจในบางสิ่งบางอย่าง แต่ความรู้สึกนั้นเรากับภาพลวงตา มันเหมือนมีอยู่ แต่กลับไม่มีอยู่ มันจึงทำให้เขาไม่สามารถเข้าใจมันได้อย่างเต็มที่
การฝึกฝนครั้งแล้วครั้งเล่าทุกครั้งที่พยายามค้นหาความรู้สึกที่แท้จริงในขณะที่ได้ปะมือกับเหวินเหรินอูซวง
ไม่ว่าจะเป็นมุมการโจมตีที่เหมาะสม ความแข็งแรง การสะบัดข้อมือ ชิงสุ่ยก็เข้าใจมันในที่สุด มันคือปัจจัยที่รวมเข้าด้วยกันก่อนที่จับปลดปล่อยกระบวนท่าเพื่อจู่โจม
หลังจากที่ฝึกฝนนับครั้งไม่ถ้วน ชิงสุ่ยเริ่มรับรู้ถึงการโจมตีที่เขาได้ใช้กับเหวินเหรินอูซวง แม้มันจะดูง่ายๆเงอะงะ แต่ความรู้สึกที่เขาได้รับนั้นกลับแข็งแกร่งขึ้นไปเรื่อยๆ
ชิงสุ่ยรู้ว่าการฝึกซ้อมกับผู้อื่นนั้นย่อมมีประโยชน์กว่าการฝึกซ้อมคนเดียว ไม่ว่าจะเป็นเวลาหรือข้อมูลที่ได้รับระหว่างการฝึกซ้อมคนเดียวนั้นไม่อาจเทียบเท่ากับการได้รับการโจมตีจากผู้อื่น
ไม่นานนัก ชิงสุ่ยก็หลุดออกจากดินแดนต่างมิติ ชิงสุ่ยนั้นรู้สึกเหนื่อยล้าเป็นอย่างมากและเผลอหลับลงบนเตียงเขา
วันที่ 2 หลังจากมื้ออาหารเช้า ชิงสุ่ยได้เตรียมตัวที่จะออกไปตามถนนและตั้งใจที่จะตามหาร้านช่างตีเหล็ก
"ท่านแม่พอจะรู้จักร้านตีเหล็กที่อยู่แถวนี้บ้างหรือไม่?"ชิงสุ่ยถามชิงอี้ก่อนที่เขาจะออกจากบ้าน เพราะเขาจะได้ไม่ต้องเสียเวลาในการเดินทาง
"ร้านช่างตีเหล็ก? มีร้านค้ามากมายที่ขายอาวุธ แต่ร้านที่มีชื่อเสียงมากที่สุดนั้นคงจะเป็นร้านช่างตีเหล็กอัคนีผลาญเมฆาจากตระกูลไป๋ พวกเขานั้นมีประวัติมากว่า 100 ปีแล้ว "ชิงอี้อธิบาย
ไม่นานนักหลังจากนั้นชิงสุ่ยก็ได้เรียกรถม้าเพื่อที่จะส่งเขาไปยังเป้าหมายที่เขาต้องการ
ชิงสุ่ยเริ่มมองเห็นสัญลักษณ์สีแดงขนาดใหญ่ของร้านช่างตีเหล็กอัคนีผลาญเมฆา บนป้ายนั้นแกะสลักเป็นรูป ชายรูปร่างกำยำกำลังเหวี่ยงค้อน ในขณะที่ด้านล่างป้ายนั้นแกะสลักเป็นรูปอาวุธที่เสร็จสมบูรณ์หลากหลายชนิด
หลังจากจ่ายเงินค่าพาหนะเดินทาง ชิงสุ่ยเดินตรงไปยังประตูทางเข้า ประตูสีดำขนาดใหญ่กำลังเปิดกว้างและมีลูกค้ามากมายหลากหลายเข้าออกร้านแห่งนี้
"ว้าว การค้าของของที่นี่ทำไมคึกคักขนาดนี้"ชิงสุ่ยพึมพำขณะที่เขาเดินเข้าไปในร้านช่างตีเหล็กอัคนีผลาญเมฆา
คำเพียงคำเดียวที่พออธิบายความรู้สึกของเขาได้ กว้างขวาง!!!!
ห้องโถงขนาดใหญ่มีอาวุธมากมายวางเรียงรายไม่ว่าจะเป็น ดาบ หอก กระบี่ ขวาน ขวานสึก ตะขอ ตรีศูล แส้ กระบองสั้น กระบองยาว ค้อน กรงเล็บ คฑา ทวน ดาวกระจาย คันธนู หน้าไม้ หอกสั้นและโลห์!!!
ชิงสุ่ยรู้สึกว่าอุณหภูมิภายในที่นี่นั้นสูงกว่าอุณหภูมิภายนอกมาก ข้างในนี้อบอุ่นค่อนไปทางร้อนในขณะที่ข้างนอกนั้นยังเป็นฤดูหนาว
เมื่อมองไปยังฝูงลูกค้าที่กำลังตรวจสอบอาวุธอุปกรณ์ "พวกเขาคงมาที่นี่เพื่อแก้หนาวสินะ"
ชิงสุ่ยพบคิดในใจ
"สวัสดีนายท่าน มีอะไรให้ข้าน้อยรับใช้หรือไม่?"เสียงที่น่ารักดังขึ้นทำให้ชิงสุ่ยถึงกับหันไปมอง
****** เคล็ดวิชาโบราณการ:เปลวเพลิงหยิน-หยาง ขอเปลี่ยนชื่อเป็น เคล็ดวิชาเปลวเพลิงบรรพการ หยิน-หยาง ตามคำแนะนำของคุณ cauuou causou นะครับ *******